اخطار به دلیل نقض حفاظت از داده‌ها

مقدمه‌ای بر اخطار حفظ حریم خصوصی

اخطار حفظ حریم خصوصی یک ابزار مرکزی در حقوق حفظ حریم خصوصی برای اجرای رعایت دستورالعمل حفاظت از داده‌های عمومی (DSGVO) است. از زمان اجرای DSGVO در سال 2018، شرکت‌ها و سازمان‌ها موظف به رعایت دقت کامل در پردازش داده‌های شخصی هستند. اگر خلاف این مقررات – مثلاً از طریق اطلاع ناکافی به کاربران یا پردازش غیرمجاز داده‌ها – انجام شود، می‌تواند اخطاری صادر شود. این اخطار می‌تواند نه تنها از سوی نهادهای حفظ حریم خصوصی، بلکه از سوی رقبا، انجمن‌های حمایت از مصرف‌کنندگان یا حتی توسط افراد تحت‌تاثیر خودی آغاز شود. هدف یک اخطار حفظ حریم خصوصی این است که شرکت را از نقض حریم خصوصی بازدارد و به رعایت حقوق حفظ حریم خصوصی وادار کند. برای شرکت‌ها این به معنای این است که فرآیندها و برخورد با داده‌های شخصی خود را به طور منظم بررسی و تطبیق دهند تا از اخطارها و دعاوی بالقوه جلوگیری کنند.

بنیادهای قانونی

بنیادهای قانونی برای اخطارها در زمینه حفظ حریم خصوصی عمدتاً در DSGVO و قانون علیه رقابت نادرست (UWG) یافت می‌شوند. DSGVO به طور دقیق تنظیم می‌کند که چگونه داده‌های شخصی می‌توانند جمع‌آوری، ذخیره‌سازی و پردازش شوند. نقض این مقررات – مثلاً از طریق پردازش غیرمجاز یا فقدان شفافیت – می‌تواند نه تنها توسط سازمان‌های حفظ حریم خصوصی، بلکه در چارچوب قانون رقابت پیگیری شود. UWG از رقابت در برابر شیوه‌های تجاری نادرست محافظت می‌کند و پیش‌بینی می‌کند که تخلف حفظ حریم خصوصی همچنین می‌تواند به عنوان تخلف از UWG محسوب شود، اگر شرکت بدین وسیله مزیت نادرستی کسب کند. بنابراین اخطارها به خاطر تخلفات حفظ حریم خصوصی می‌توانند هم بر اساس DSGVO و هم بر اساس UWG صادر شوند. شرکت‌ها باید اطمینان حاصل کنند که مقررات قانونی مربوط به پردازش داده‌های شخصی را به دقت رعایت می‌کنند تا از اخطارها و پیامدهای قانونی دیگری جلوگیری کنند.

رقبا می‌توانند اخطار دهند – احکام دادگاه فدرال I ZR 186/17 / I ZR 222/19 / I ZR 223/19

رقبا و انجمن‌های حمایت از مصرف‌کنندگان می‌توانند تخلفات حفظ حریم خصوصی شرکت‌ها را اخطار دهند؛ در این فرآیند، دادگاه نقش مرکزی در تصمیم‌گیری در مورد اخطارها به خاطر تخلفات حفظ حریم خصوصی ایفا می‌کند. این را دیوان عالی فدرال در چندین حکم در 27 مارس 2025 (موارد I ZR 186/17، I ZR 222/19، I ZR 223/19) تعیین کرده است. دادگاه‌های مختلف در گذشته درباره‌ی صلاحیت اخطار نسبت به تخلفات حفظ حریم خصوصی به صورت متفاوتی تصمیم‌گیری کرده‌اند. تعداد زیاد پرونده‌های تخلفات حفظ حریم خصوصی نشان‌دهنده‌ی اهمیت عملی این موضوع است. حکم فعلی دادگاه فدرال روشن می‌سازد که حتی رقبا و انجمن‌های مصرف‌کنندگان می‌توانند فعال شوند. احکام دیوان عالی فدرال مارس 2025 برای عمل اخطار دادن اهمیت زیادی دارند، زیرا پیگیری تخلفات حفظ حریم خصوصی توسط انجمن‌های مصرف‌کنندگان و رقبا را در دادگاه‌های مدنی ممکن می‌سازند. یک اخطار DSGVO نوع خاصی از اخطار است که به تخلفات مربوط به دستورالعمل حفاظت از داده‌های عمومی (DSGVO) مربوط می‌شود و از دیگر اخطارها به خاطر ارتباطش با حقوق حفظ حریم خصوصی تفاوت دارد. انجمن حمایت از مصرف‌کنندگان نقش مهمی در اجرای حقوق حفظ حریم خصوصی ایفا می‌کند. انجمن‌های مصرف‌کنندگان به طور قابل توجهی در اخطار دادن به تخلفات حفظ حریم خصوصی شرکت دارند. همچنین رقبا می‌توانند تخلفات حفظ حریم خصوصی را پیگیری کنند و بدین وسیله از رقابت محافظت نمایند. حکم دادگاه فدرال تأثیرات مهمی بر عمل و ارزیابی قانونی تخلفات حفظ حریم خصوصی دارد.

تخلفات حفظ حریم خصوصی می‌توانند تنها توسط مراجع نظارتی مجازات نشوند. صلاحیت تصمیم‌گیری دادگاه‌ها در مورد تخلفات حفظ حریم خصوصی از اهمیت مرکزی برخوردار است. همانطور که احکام دیوان عالی فدرال نشان می‌دهد، رقبا و انجمن‌های مصرف‌کنندگان می‌توانند علیه این تخلفات علیه بروند. در چارچوب این فرآیندها، طرف مظنون نقش مهمی ایفا می‌کند. برای شرکت‌ها، به ویژه در تجارت آنلاین و پردازش داده‌های حساس، این می‌تواند پیامدهای قابل توجهی داشته باشد، بنابراین شرکت وکلای MTR Legal Rechtsanwälte که در زمینه حقوق IT و حفظ حریم خصوصی مشاوره می‌دهد. تخلفات DSGVO می‌توانند به پیامدهای قانونی قابل توجهی منجر شوند، به ویژه اگر ادعاهای منع‌شده ارائه شوند. در صورت تکرار تخلف DSGVO، تحریم‌های تشدید شده و اقدامات بیشتری تهدید می‌شود. پیگیری تخلفات حفظ حریم خصوصی هم توسط دادگاه‌ها و هم انجمن‌ها انجام می‌شود. اهمیت جمله 1 و جمله 1 شماره در پاراگراف‌های مربوطه برای طبقه‌بندی قانونی تعیین‌کننده است. این موضوع اهمیت زیادی برای توسعه حقوق حفظ حریم خصوصی و اجرای حقوق مصرف‌کنندگان دارد.

اپلیکیشن بازی داده‌ها را منتشر می‌کند

در پرونده با شماره I ZR 186/17، موضوع مربوط به یک «مرکز اپلیکیشن» در یک شبکه اجتماعی بود که در آن ارائه‌دهندگان ثالث بازی‌ها را ارائه می‌دادند. مرکز اپلیکیشن به عنوان یک پلتفرم مرکزی عمل می‌کرد که در آن انواع برنامه‌های ثالث ارائه می‌شدند. در مرکز اپلیکیشن، بازی‌های آنلاین نقش مهمی ایفا می‌کردند زیرا بخش عمده‌ای از پیشنهادها را تشکیل می‌دهند. در هنگام استفاده از برنامه، داده‌های شخصی مانند آدرس ایمیل شما نیز ممکن است پردازش شود. پیش از اینکه کاربر بتواند یک بازی را شروع کند، به او نشان داده می‌شد که برنامه دسترسی‌های مشخصی خواهد داشت، مثلاً به منظور اجازه دادن به ارسال به‌روزرسانی‌ها. با این حال، این هشدارها مبهم بودند و اطلاعاتی در مورد اینکه چه داده‌های مشخصی پردازش می‌شوند، چه کسانی دریافت‌کننده‌ها هستند و برای چه منظوری این اتفاق می‌افتد را ارائه نمی‌دادند. علیه این وضعیت، فدراسیون مرکزی انجمن‌های مصرف‌کنندگان ایالات فدرال اقامه دعوی کرد و موفق شد.

دادگاه عالی فدرال (BGH) توضیح داد که چنین اطلاعات مبهم و کلی نتواند به الزامات دستورالعمل حفاظت از داده‌های عمومی (DSGVO) پاسخ دهد. حتی هنگام جمع‌آوری داده‌ها توسط اپلیکیشن، باید به کاربران به طور جامع اطلاع داده شود. همچنین مقیاس داده‌های جمع‌آوری شده و پردازش شده باید به طور شفاف نشان داده شود. فرموله‌سازی قانونی و دقیق اهداف کاربردی در بیانیه‌ حفظ حریم خصوصی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. الزامات اطلاعاتی بر اساس ماده 12 و 13 DSGVO، نیازمند اطلاع‌رسانی شفاف، دقیق و قابل فهم به افراد تحت اثر است. زیرا این ملزومات DSGVO همزمان رفتار بازار را به معنای قانون رقابت تنظیم می‌کنند (ماده 3a UWG)، بی‌احترامی به این قوانین یک تخلف رقابتی محسوب می‌شود. بنابراین رقبا یا انجمن‌های حفاظت از مصرف‌کنندگان معتبر می‌توانند به صورت مدنی علیه چنین تخلفات حفظ حریم خصوصی اقدام کنند، به گفته دادگاه فدرال. این قوانین مستقل از این که آیا کاربری شکایت کرده باشد یا نه معتبر هستند.

فروش دارو توسط داروسازان در اینترنت

مسائل مشابهی در موارد با اعداد پرونده I ZR 222/19 و I ZR 223/19 مورد بررسی قرار گرفته‌اند. در اینجا، دو داروخانه داروها را از طریق پلتفرم آمازون به فروش می‌رساندند. در این فرآیند، داده‌های شخصی مشتریان، از جمله داده‌های سلامت، از جمله نام، آدرس یا داروهای سفارش داده شده همراه با اطلاعاتی درباره فردیت آن‌ها پردازش شدند. جمع‌آوری این داده‌های سلامت توسط داروخانه‌ها موضوع محوری این پرونده‌ها بود. تعداد زیادی از موارد تخلفات حفظ حریم خصوصی در بخش داروخانه‌ها وجود داشت که در این زمینه برجسته شده بودند. دیگر داروسازان علیه این موضوع اقامه دعوی کرده بودند. این دعاوی نیز موفقیت‌آمیز بودند: دادگاه عالی فدرال تصریح کرد که داده‌های سفارش بر اساس ماده 9 بند 1 DSGVO داده‌های سلامت محسوب می‌شوند. این امر حتی زمانی که داروها نیاز به نسخه نداشته باشند نیز صادق است. داده‌ها تنها می‌توانند پردازش شوند اگر یک رضایت صریح مشتریان موجود باشد، که داروسازان اما آن را نگرفته بودند.

دادگاه عالی فدرال ارزیابی دادگاه عالی اروپا را تأیید کرد که داده‌های سلامت حتی زمانی که از سفارش به نتایج درباره وضعیت سلامت یا درمان استنتاج می‌شود، وجود دارند. در این پرونده‌ها، طرف مظنون نقش مرکزی را ایفا می‌کرد، زیرا آن‌ها مسئول پردازش داده‌ها بودند. اهمیت حفاظت از شخص تحت تأثیر در پردازش داده‌های سلامت به طور ویژه‌ای مورد تأکید قرار گرفت. در اینجا نیز دادگاه عالی فدرال یک تخلف رقابتی را مشاهده کرد. ماده 9 بند 1 DSGVO یک قانون رفتار بازار به معنای ماده 3a UWG است، بنابراین تخلف از این مقرره می‌تواند توسط رقیبی از طریق یک شکایت حقوقی رقابتی در دادگاه‌های مدنی پیگیری شود، به گفته قاضیان کارلسروهه. اهمیت جمله 1 و جمله 1 شماره در پاراگراف‌های مربوطه رسماً تأکید شد.

DSGVO همچنین از نظر حقوق رقابتی مرتبط است

احکام دادگاه نشان می‌دهند که مقررات DSGVO – و اینجا به ویژه الزامات اطلاعاتی و مقررات به رضایت – همچنین از نظر حقوق رقابتی مرتبط هستند. تحت شرایط خاص می‌توان سودهایی که از طریق تخلفات حفظ حریم خصوصی به دست آمده‌اند را رد کرد؛ این موضوع در ارتباط با جرایم و اقدامات تنبیهی دیگری است که بر اساس دستورالعمل حفاظت از داده‌های عمومی و قانون وضع می‌شود. شرکت‌هایی که داده‌های شخصی یا حساس را بدون اطلاعات کافی یا بدون رضایت مؤثر پردازش می‌کنند، ناقض حقوق رقابتی عمل می‌کنند. نه تنها مراجع حفظ حریم خصوصی، بلکه رقبا یا انجمن‌های معتبر می‌توانند علیه چنین تخلفاتی اقدام کنند. بنابراین، دادگاه عالی فدرال دامنه قانون رقابت را به طور قابل توجهی گسترش داده است. شرکت‌هایی که مقررات حفظ حریم خصوصی را نقض می‌کنند، می‌توانند علاوه بر جریمه‌ها توسط مراجع حفظ حریم خصوصی، با اخطارهایی با هزینه و شکایات منع‌شده توسط رقبا و انجمن‌های حفاظت از مصرف‌کنندگان مواجه شوند.

شرکت‌ها به خوبی مشاوره می‌شوند

شرکت‌ها باید به خوبی بررسی کنند و به الزامات اطلاعاتی خود عمل کنند. این شامل این است که به کاربران به صورت شفاف، قابل فهم و جامع اطلاع داده شود که چه داده‌هایی برای چه منظوری پردازش می‌شوند، این کار بر اساس چه زمینه‌ی قانونی انجام می‌شود، دریافت‌کنندگان کیستند و چه حقوقی به افراد تحت تأثیر تعلق دارد. همچنین، قبل از پردازش داده‌های حساس – مانند داده‌های سلامت – باید رضایت صریح به دست آید و مستند شود. جملات کلی یا پنهان کافی نیستند.

بازارهای آنلاین و حفظ حریم خصوصی

بازارهای آنلاین مانند بازار آمازون بخشی جدایی‌ناپذیر از تجارت الکترونیکی مدرن هستند. اما دقیقاً در اینجا رعایت حفظ حریم خصوصی بسیار مهم است. ارائه‌دهندگانی که در این پلتفرم‌ها فعالیت می‌کنند باید در پردازش داده‌های مشتریان – مانند نام‌ها، آدرس‌ها یا داده‌های سفارش – قوانین سختگیرانه DSGVO را رعایت کنند. تصمیمات دادگاه عالی فدرال در پرونده‌های I ZR 186/17، I ZR 222/19 و I ZR 223/19 روشن کرده‌اند که تخلفات از DSGVO – مانند پردازش داده‌های سلامت بدون رضایت صریح مشتریان – می‌توانند تنها پیامدهای حفظ حریم خصوصی نداشته باشند، بلکه پیامدهای حقوق رقابتی داشته باشند. اخطارهایی از سوی رقبا یا انجمن‌های حمایت از مصرف‌کنندگان در چنین مواردی ممکن است و می‌تواند برای شرکت‌ها پیامدهای جدی به همراه داشته باشد. احکام دادگاه عالی فدرال تأکید می‌کند که رعایت حفظ حریم خصوصی در بازارهای آنلاین تنها مسئله هماهنگی نیست، بلکه مسئله رقابت نیز هست.

پیامدهای یک اخطار

یک اخطار حفظ حریم خصوصی می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای برای شرکت‌ها داشته باشد. علاوه بر تعهد به متوقف کردن پردازش اعتراض‌آمیز داده‌های شخصی به‌صورت فوری، در صورت تخلف مداوم، جریمه‌های نقدی سنگین یا جریمه‌های مالی تهدید می‌شود. DSGVO مبالغی تا 20 میلیون یورو یا 4 % از فروش سالانه جهانی را پیش‌بینی می‌کند – بسته به اینکه کدام مبلغ بالاتر است. علاوه بر این، یک اخطار می‌تواند به طور پایدار به شهرت یک شرکت آسیب برساند، زیرا نقض حفظ حریم خصوصی به عنوان یک نقض جدی اعتماد توسط مشتریان و عموم مردم درک می‌شود. بنابراین شرکت‌ها باید نه تنها به دلایل قانونی، بلکه به خاطر دلایل اعتباری به رعایت الزامات حفظ حریم خصوصی اهمیت بیشتری بدهند.

دفاع در برابر اخطارها

برای محافظت مؤثر در برابر اخطارها در زمینه حفظ حریم خصوصی، شرکت‌ها باید به طور منظم شیوه‌های حفظ حریم خصوصی خود را بررسی کرده و با الزامات کنونی DSGVO تطبیق دهند. این شامل به‌ویژه ایجاد یک بیانیه حفظ حریم خصوصی شفاف و کامل، کسب رضایت‌های صریح برای پردازش داده‌های حساس و اجرای اقدامات فنی و سازمانی برای حفاظت از داده‌ها می‌شود. در صورت دریافت اخطار، بهتر است سریعاً واکنش نشان داده و مشاوره حقوقی دریافت کنید تا به بهترین نحو از منافع خود دفاع کنید. با اقدام پیشگیرانه و رعایت متعاقب الزامات حفظ حریم خصوصی، شرکت‌ها می‌توانند خطر دریافت اخطار و مراحل قانونی بیشتر را به طور قابل توجهی کاهش دهند.

مشاوره MTR Legal Rechtsanwälte در مورد حفظ حریم خصوصی، DSGVO و موضوعات دیگر حقوق IT.

لطفاً با ما تماس بگیرید!