Münih Yüksek Eyalet Mahkemesi’nin 02.02.2024 tarihli kararı – Dosya No.: 38 Sch 60/22 WG e
Bulut depolama alanları, telif ücreti ödenmesi gereken depolama ortamları veya çoğaltma cihazları değildir. Dolayısıyla sağlayıcılar telif hakkı ücreti ödemek zorunda değildir. Münih Yüksek Eyalet Mahkemesi, 2 Şubat 2024 tarihli kararıyla (Dosya No.: 38 Sch 60/22 WG e) bu karara varmıştır.
Bilişim hukuku, sürekli olarak telif haklarıyla temas eder. Dijitalleşmenin artması ile birlikte, telif hakkı ücreti sorusu da giderek daha önemli hale gelmiştir. Ekonomik danışmanlık firması MTR Legal Rechtsanwälte tarafından belirtildiği gibi, belirli depolama ortamları veya çoğaltma cihazları üreticileri bir telif hakkı ücreti ödemek zorundadır.
Ancak, bulut sağlayıcılarının da telif hakkı ücreti ödemekle yükümlü olup olmadığı tartışmalıdır. Münih Yüksek Eyalet Mahkemesi, 2 Şubat 2024 tarihli kararıyla bunu reddetmiştir.
Bulut Sağlayıcıya Karşı Dava
Zentralstelle für private Überspielungsrechte (ZPÜ) bir bulut sağlayıcısına karşı dava açmıştır. ZPÜ’nün görevi, çoğaltma yapmak için kullanılan cihazlarla ilgili olarak üreticilere veya satıcılara telif hakkıyla korunan eserlerin çoğaltılması için ödeme taleplerini ileri sürmektir. ZPÜ, temelde bulut sağlayıcılarının da özel kopyalar için telif hakkı ücreti ödemek zorunda olduğu görüşünü savundu ve telif hakkı bilgi ve ödeme taleplerini ileri sürdü.
Davalı bulut sağlayıcı, kullanıcılara dosya saklama ve paylaşma, projelerde işbirliği yapma ve iş için kullanılan içerik ve araçları birleştirme imkanı sağlamaktadır. Hizmetler arasında dosya barındırma, iletişim, paylaşım, arama veya resim ön izlemeleri ve belge ön izlemeleri bulunmaktadır. Sağlayıcı, kullanıcıların fiziksel erişimi olmayan hibrit bir bulut altyapısı sunmaktadır. Kullanıcı sadece web sitesine veya uygulamaya erişip işlevleri kullanabilir.
Davacı, bulutun telif hakkıyla korunan eserlerin özel kopyalarının oluşturulması için kullanıldığını savunmaktadır. Bulut, hem teknik hem de işlevsel açıdan bir depolama ortamı ve bir “cihaz” olarak görülmelidir. Böylece davalı sağlayıcı, ödeme yükümlülüğüne tabi tutulmuş olur.
Münih Yüksek Eyalet Mahkemesi Davayı Reddetti
Dava, Münih Yüksek Eyalet Mahkemesi’nde başarılı olmadı. Yüksek Eyalet Mahkemesi, Almanya Telif Hakkı Kanunu’nun 54a, 54b paragraflarına göre yalnızca cihazlar ve depolama ortamlarının ödeme yükümlülüğüne tabi olduğunu belirtti. Davaya konu olan bulut, çevrimiçi bir depolama alanına erişim sağlayan bir hizmet olarak anlaşılmalıdır.
Genel dilde ve yasaların gerekçelendirilmesinde, cihaz, fiziksel bir nesne olarak anlaşılmaktadır. Depolama ortamları ile, fiziksel veri taşıyıcılar, örneğin USB bellekler, akıllı kartlar, CD’ler gibi, kastedilmektedir. İnternet tabanlı bir kullanım imkanı sağlama, yani bulut, yasal düzenlemeye dahil edilmemektedir. Bilgi ve veri taşıyıcısı tanımı, fiziksel bir nesneyi ifade etmektedir, diye belirtti Münih Yüksek Eyalet Mahkemesi.
Bulut Bir “Cihaz” veya “Depolama Ortamı” Değildir
“Cihaz” ve “Depolama Ortamı” terimlerinin bu yorumu, Avrupa Birliği hukukuyla da uyumludur. Avrupa Adalet Divanı, 2022 yılında C-433/20 sayılı davada, çevrimiçi depolama alanı sunan bir sunucunun da bir taşıyıcı sayılabileceğini ve bu nedenle ücret taleplerinin bulunabileceğini kararlaştırmıştır. Ancak bu durumda mutlaka bulut sağlayıcısının karşılaması gerekmez. Avrupa Adalet Divanı, bulut sağlayıcısının ücret ödememesi gerektiği yönündeki ulusal bir düzenlemenin, başka yollarla adil bir denge sağlanmışsa, Avrupa hukukuyla uyumlu olduğunu açıklamıştır. Adil bir dengenin belirlenmesinde, üye devletler geniş bir takdir yetkisine sahiptir. Özellikle, kimin bu dengeyi sağlaması gerektiğini belirleyebilirler.
Alman mevzuatına göre, ücret talepleri yalnızca cihaz ve depolama ortamı üreticileri, ithalatçıları ve satıcıları ile çoğaltma cihazları işletmecilerine karşı bulunmaktadır, diye belirtti Münih Yüksek Eyalet Mahkemesi. Bir kullanıcının, özel kopyalar oluşturmak için önce bir bilgisayar veya akıllı telefon gibi bir son cihaza ihtiyaç duyduğu göz önüne alındığında, telif hakkı ücretinin bu cihazlara bağlanması gerektiğini netleştirdi. Karar henüz kesinleşmiş değil ve Federal Adalet Mahkemesi’ne temyiz başvurusu yapılmasına izin verilmedi.
Şimdi genellikle siyasetin, yasal düzenlemeleri modernize etmeye çağrılacağı beklenmektedir.
MTR Legal Rechtsanwälte, Bilişim Hukuku.
Bizimle iletişime geçin!
