رأی دادگاه عالی شهر مونیخ به تاریخ 09.08.2024 – پرونده شماره: 33 Wx 115/24 e
با تنظیم وصیتنامه، شخص میتواند از ترتیب ارث قانونی چشمپوشی کرده و خود تعیین کند که چه کسی وارث باشد. با این حال، یک وصیتنامه دستی برای اینکه معتبر باشد باید برخی از الزامات شکلی را رعایت کند. به عنوان مثال، یک وصیتنامه دستی باید امضای شخص واحد وفاتکننده را در انتهای متن داشته باشد، همانطور که دادگاه عالی مونیخ با رأی خود در تاریخ ۹ اوت ۲۰۲۴ به وضوح اعلام کرده است (پرونده شماره: 33 Wx 115/24 e).
یک وصیتنامه باید همیشه به وضوح فرموله شده باشد تا اراده نهایی وفاتکننده به وضوح قابل تشخیص بوده و از بروز دعواهای ارثی جلوگیری شود. علاوه بر این، یک وصیتنامه دستی باید برخی از الزامات شکلی را رعایت کند تا معتبر باشد، همانطور که توسط مؤسسه حقوقی MTR Legal که در زمینه حقوق ارثی مشاوره میدهد، اعلام شده است.
الزامات شکلی در وصیتنامه
بنابراین، یک وصیتنامه باید همیشه دارای عنوان مشخصی مانند «اراده نهایی من» یا «وصیتنامه من» باشد تا به عنوان آخرین اراده وصیتکننده شناخته شود. علاوه بر این، وصیتنامه دستی باید از ابتدا تا انتها توسط وصیتکننده نوشته و تاریخگذاری شود. امضای دستی وصیت کننده نباید غایب باشد.
امضا باید به معنای واقعی کلمه گرفته شود، یعنی باید در انتهای وصیتنامه قرار گیرد و نه در حاشیه یا قسمت دیگری از سند. در غیر این صورت، وصیتنامه ممکن است معتبر نباشد، همانطور که تصمیم دادگاه عالی مونیخ نشان میدهد.
امضا در حاشیه سند
در پرونده زیرین، موضوع مربوط به وصیتنامه فرضی یک شهروند بریتانیایی مقیم آلمان بود. پس از وفات این مرد مطلقه، سندی یافت شد که ظاهراً از او بود. این سند با عنوان ماشینی «Last Will and Testament» نوشته شده بود و پس از آن میتوانست نامی قرار گیرد. در سند شش نام با درصدهای مربوط ذکر شده بود. توضیحات دیگری وجود نداشت. با اینکه بقیه صفحه خالی بود و زیر لیست فضای فراوانی وجود داشت، امضای وفاتکننده در حاشیه بود.
یکی از افرادی که در لیست ذکر شده بود، بر اساس این سند درخواست گواهی وراث مفصلیافته اروپایی کرد که افراد ذکر شده را به عنوان وارثان مشترک به نسبت درصدهای ذکر شده تایید میکند.
اما پسر مرد که او نیز در لیست بود مخالفت کرد. از نظر او، این سند یک وصیتنامه با فرم معتبر نبود. بنابراین بر اساس ارث قانونی، او به وارث یگانه تبدیل شده است.
دادگاه عالی مونیخ: امضا باید در انتها باشد
دادگاه عالی شهر مونیخ به پسر حق داد. وصیتنامه به دلیل نبود امضای مورد نیاز وفاتکننده معتبر نبود. از این رو، توزیع قانونی ارث به وقوع پیوسته است.
دادگاه عالی تأکید کرد که امضا به عنوان پایان مکانی وصیتنامه است. امضا برای اطمینان از اینکه بعداً افزودههایی انجام نمیشود، الزامی است. امضا برای اعتبار وصیتنامه ضرورت دارد. حتی به دلایل امنیت قانونی هم نمیتوان از این الزام اعتبار صرفنظر کرد. امضا اطمینان از جدی بودن آخرین اراده را تضمین میکند. علاوه بر این، تنها امضا پایان وصیتنامه را توسط وفاتکننده تضمین میکند.
دادگاه عالی مونیخ ادامه داد که امضا باید به طور گذار در انتهای وصیتنامه صورت گیرد. تنها در موارد استثنائی، برای مثال در صورت کمبود جا، میتواند کافی باشد که امضا در جای دیگری انجام شود. در آن صورت باید به وضوح باشد که امضا در ارتباط با متن باقی مانده است و باید آن را پایان دهد.
اما در پرونده حاضر چنین استثنائی وجود ندارد، زیرا تنها نیمی از صفحه نوشته شده بود. بنابراین، فضای کافی برای امضا در پایان متن وجود داشت و نیازی به انجام آن در حاشیه نبود. امضا نتیجه قطعی اعلامیه نمیباشد، همانطور که دادگاه عالی گفت.
وصیتنامه حتی بر اساس حقوق انگلیسی نیز معتبر نیست
از آنجا که وفاتکننده انگلیسی بود، دادگاه عالی مونیخ علاوه بر این بررسی کرد که آیا این سند به عنوان وصیتنامه معتبر بر اساس حقوق انگلیسی محسوب میشود یا خیر. دادگاه نیز این را رد کرد. زیرا در حقوق انگلیسی، حضور دو شاهد که تأیید کنند نوشتن وصیتنامه صورت گرفته است، الزامی است. از این رو، پسر وفاتکننده بر اساس توزیع قانونی ارث به وارث یگانه تبدیل شده است.
رای دادگاه عالی مونیخ نشان میدهد که رعایت الزامات شکلی نیز برای نوشتن یک وصیتنامه معتبر ضروری است.
مشاوران حقوقی MTR Legal در نگارش یک وصیتنامه و موضوعات دیگر حقوق ارث و حقوق ارث بینالمللی مشاوره ارائه میکنند.
لطفاً تماس با ما بگیرید!