حق شناخت مالکیت معنوی – بی‌جی‌اچ I ZR 102/23
حتی اگر مالکیت معنوی تنها در برابر خالق اثر را نقض کند، می‌تواند نقض حق مالکیت معنوی محسوب شود. دادگاه فدرال با حکمی در تاریخ ۲۷ ژوئن ۲۰۲۴ به وضوح این موضوع را مشخص کرد (شماره پرونده: I ZR 102/23).
بر اساس ماده ۱۳ قانون حق مالکیت معنوی (UrhG)، خالق اثر حق دارد که به رسمیت شناخته شود. بنابراین وی می‌تواند تعیین کند که آیا به عنوان خالق در کنار اثر ذکر شود و چه عنوانی در این regardsها استفاده شود، به گفته دفتر حقوقی MTR Legal، که در زمینه حقوق مالکیت فکری و حقوق مالکیت معنوی مشاوره می‌دهد. دادگاه فدرال اکنون به وضوح اعلام کرده است که این حق زمانی نقض شده است که مالکیت معنوی تنها در برابر خالق اثر نقض شود.
در خلق یک اثر ممکن است چندین نفر مشارکت داشته باشند. این موضوع می‌تواند سوال درباره مالکیت معنوی را پیچیده کند. در نتیجه، دادگاه فدرال اکنون باید درباره یک نزاع حقوقی بین یک نویسنده کتاب و ویرایشگر او تصمیم‌گیری کند.
ویرایشگر ادعای مالکیت معنوی می‌کند
نویسنده ای که در سال ۲۰۱۳ با متهم برای پذیرش ویرایش کتاب جدیدش مذاکره کرده بود، شکایت کرد. یک سال بعد کتاب در نشر شخصی نویسنده منتشر شد. در سال ۲۰۲۰ ویرایشگر به نویسنده مراجعه کرد و با اثر فوری ادعای مالکیت معنوی بر کتاب کرد. در نامه‌ای به نویسنده، وی استدلال کرد که نه قراردادی کتبی و نه توافق دیگری با نویسنده امضا نکرده است. بنابراین، او ادعاهای موجود خود را به صورت کامل ارائه کرد. این شامل حق‌الزحمه‌های مربوط به او و همچنین مالکیت معنوی وی است. علاوه بر این، نویسنده نباید دیگر خود را به عنوان نویسنده اثر معرفی کند.
در عوض، نویسنده از ویرایشگر خواست تا ادعایی که او نویسنده اثر نیست را در برابر سوم‌شخص‌ها متوقف کند. همچنین نباید خود را به عنوان نویسنده یا نویسنده ناشناس کتاب معرفی کند. خارج از دادگاه، طرفین به توافق نرسیدند و این موضوع به دادگاه بدوی برمن ارجاع شد. نویسنده اظهار کرد که اظهارات ویرایشگر نقض حق شناخت مالکیت معنوی او بر اساس ماده ۱۳ UrhG است. اما شکایت او در اولین مرحله و حتی در مراحل تجدیدنظر در دادگاه عالی برمن نیز به شکست انجامید.
شکایت در دادگاه عالی برمن موفق نمی‌شود
دادگاه عالی برمن به وضوح بیان کرد که در صورت انکار مالکیت معنوی، به طور اصولی حق جلوگیری ممکن است وجود داشته باشد. اما شرط این است که چنین انکاری به صورت عمومی منتشر شود و فقط در برابر خالق اثر صورت نگیرد. این محدودیت از ویژگی ماده ۱۳ UrhG به عنوان حقوق شخصی مالکیت معنوی و رابطه‌اش با حقوق شخصی عمومی حاصل می‌شود، و دادگاه عالی توضیح داد که این حقوق تنها از انتشار واقعیت‌های نادرست یا ایجاد ارتباطات نادرست که فرد را در موقعیت نادرستی قرار می‌دهد، محافظت می‌کند. بر اساس این معیارها، حقوق مالکیت معنوی در پرونده مورد نظر نقض نشده است، دادگاه عالی برمن اعلام کرد.
این توجیه در پرونده تجدیدنظر در مقابل دادگاه فدرال پابرجا نماند. داوران کارلسروه به وضوح اعلام کردند که خالق اثر بر اساس ماده ۱۳ جمله ۱ UrhG حق شناخت مالکیت معنوی خود بر اثر را دارد. بنابراین خالق اثر حق دارد علیه هر کسی که این حق را انکار کند اقدام کند.
دادگاه فدرال نقض حقوق مالکیت معنوی را می‌بیند
متهم در نامه خود مالکیت معنوی شاکی را انکار کرده و مالکیت معنوی را برای خود ادعا کرده است. این نامه فقط به شاکی ارسال شده بود و متهم مالکیت معنوی شاکی را به صورت عمومی انکار نکرده بود، با این حال طبق نظر دادگاه فدرال این امر برخلاف ماده ۱۳ UrhG است. زیرا این مقررات تفسیر محدودکننده‌ای از حقوق شناخت خالق ارائه نمی‌دهد. شرطی نیست که مالکیت معنوی در برابر سوم‌شخص‌ها نیز انکار شود. حقوق شناخت مالکیت معنوی یک اثر، مستقل از آن که انکار مالکیت معنوی تنها در برابر خالق اثر صورت گیرد یا نیز به سوم‌شخص‌ها پخش شود، نقض می‌شود، دادگاه فدرال اعلام کرد.
با این حال، شکایت نویسنده موفقیت‌آمیز نبوده است. زیرا شاکی فقط علیه ادعاهای متهم در برابر سوم‌شخص‌ها اقدام کرده بود. ادعاهای شاکی درباره انکار مالکیت معنوی تنها در برابر خود او موضوع رسیدگی نبوده است، دادگاه فدرال اعلام کرد.
در منازعات حقوقی در زمینه مالکیت معنوی یا دیگر موضوعات حقوق مالکیت فکری، MTR Legal Rechtsanwälte همراهی قابل اعتماد شماست.
لطفاً تماس بگیرید!
