دادگاه عالی مونیخ درباره سلب ارث به دلیل ازدواج
آزادی وصیت‌گذاری یک امر ارزشمند است. اما این آزادی نیز دارای حد و مرزهایی است. تعیین‌هایی که در وصیت‌نامه انجام می‌شوند زمانی که غیر اخلاقی باشند، بی‌اعتبار می‌شوند. مرز بین آزادی وصیت‌گذاری و غیر اخلاقی بودن، اغلب موضوع اختلاف است. دادگاه عالی مونیخ با تصمیم خود در تاریخ ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۴ اعلام کرد که وصیت‌کننده مجاز است با تهدید به سلب ارث، فرزند خود را در صورت ازدواج با شریک زندگی‌اش در وصیت‌نامه اصطلاحاً تهدید کند (شماره پرونده: 33 Wx 325/23).
این شرایط بدون‌شک شرایط مطلوبی برای شروع یک ازدواج نیست، زمانی که عروس یا داماد آینده به شدت توسط خانواده همسر مورد پذیرش قرار نگیرد. این خانواده‌ها نمی‌توانند ازدواج را متوقف کنند، اما می‌توانند فشار وارد کنند و با سلب ارث تهدید نمایند. با این حال، همانطور که دادگاه عالی مونیخ به وضوح اشاره کرد، با این تهدید، مرز به غیر اخلاقی بودن در وصیت‌نامه عبور نمی‌شود. تعیین نهایی معتبر است، همانطور که دفتر وکالت MTR Legal Rechtsanwälte اشاره کرده است، که در زمینه حقوق ارث نیز مشاوره می‌دهد.
سلب ارث در ازدواج
وصیت‌کننده در این پرونده یک کارآفرین موفق در صنعت خدمات غذایی بود. او سه بار ازدواج کرده و دو پسر از ازدواج‌های مختلف داشت. در وصیت‌نامه دست‌نویس خود در سال ۲۰۱۶، پسرانش را به‌عنوان وارث تعیین کرد. به پسر از ازدواج اول اضافه کرد: «اگر پسرم آ. شریک زندگی‌اش ک.ل. را ازدواج کند، از ارث محروم خواهد شد.» پسر در سال ۲۰۱۸ با شریک زندگی‌اش ازدواج کرد و چهار سال بعد از مرگ پدر، پسر از ازدواج دوم درخواست گواهی ارث به‌عنوان وارث تنها داد. او ادعا کرد که برادر ناتنی‌اش به دلیل ازدواج، از ارث محروم شده است.
دادگاه وارث درخواست را رد کرد زیرا سلب ارث را غیر اخلاقی می‌دانست. با این حال، دادگاه عالی مونیخ به نتیجه دیگری رسید. سلب ارث پسر از ازدواج اول غیر اخلاقی نبود. آزادی وصیت‌گذاری وصیت‌کننده در این مورد بیشتر بود. اینکه او ارث فرزند اول خود را به شرط عدم ازدواج با شریک زندگی‌اش مشروط کرده است، به‌طور خودکار آزادی ازدواج او را طبق ماده ۶ قانون اساسی نقض نمی‌کند، همانطور که دادگاه عالی مونیخ تأکید کرد.
آزادی وصیت‌گذاری در برابر آزادی ازدواج
دادگاه عالی تصریح کرد که رویه قضایی درباره غیر اخلاقی بودن در تنظیمات وصیت‌نامه‌های نهایی ناهمگن است. اما در مورد فعلی، بند مربوطه غیر اخلاقی نبود، بلکه در چارچوب آزادی وصیت‌گذاری وصیت‌کننده پذیرفته شده بود. دادگاه عالی مونیخ به این نتیجه رسید که تنها فشار کمی بر پسر از ازدواج اول با شرطی که در وصیت‌نامه بود، اعمال شده بود. زیرا وصیت‌کننده قبلاً اعلام کرده بود که اگر فرزندش با شریک زندگی‌اش ازدواج کند، از ارث محروم خواهد شد. با این حال، پسر از این موضوع ناامید نشد. علاوه بر این، به وارث باید آگاه باشد که همچنان حق داشتن سهم اجباری خود را دارد.
اگر پدر سلب ارث را قبلاً به پسر اعلام نکرده بود، بند مناسب در وصیت‌نامه نمی‌توانست بر پسر از نظر ازدواج فشار وارد کند – حداقل در زمان حیات وصیت‌کننده. به همین دلیل، نقطه اتصال برای بررسی غیر اخلاقی بودن، تنها اعلامیه پدر بود و نه وصیت‌نامه نهایی او.
پدر هرچند آزادی وصیت‌گذاری خود را برای تأثیرگذاری بر زمینه‌ای که به‌گونه‌ای اساسی توسط قانون حمایت شده است، مورد استفاده قرار داد، یعنی آزادی ازدواج. اما این امر در مقایسه با حقوق اساسی منتهی به غیر اخلاقی بودن نمی‌شود، همانطور که دادگاه عالی مونیخ به وضوح اشاره کرد.
حق داشتن سهم اجباری همچنان باقی است
باید در نظر گرفت که پسر حق داشتن سهم اجباری خود را حفظ کرده و این را نیز می‌دانست، زمانی که پدرش او را با سلب ارث تهدید کرد. فشار اقتصادی غیر معقولی قبل از ازدواج ایجاد نشده بود. علاوه بر این، پسر حتی بعد از ازدواج به کار خود در کسب و کار پدر ادامه داد. این موضوع نشان‌دهنده نداشتن فشار غیر معقول است، همانطور که دادگاه عالی افزود. وصیت‌کننده می‌خواست با این بند در وهله اول مانع از تأثیر شریکی که با او زندگی می‌کرد بر کسب و کار او و به این ترتیب حفاظت از آثار زندگی خود شود. بنابراین هیچ غیر اخلاقی در اظهارات وجود ندارد، همانطور که دادگاه عالی اعلام کرد.
دادگاه عالی مونیخ با تصمیم خود آزادی وصیت‌گذاری را تقویت کرد. اما مرز غیر اخلاقی بودن می‌تواند با تنظیماتی که وصیت‌های نهایی انجام می‌دهند نیز عبور شود. بنابراین در صورت شک و تردید، باید مشاوره حقوقی دریافت شود.
دفتر وکالت MTR Legal Rechtsanwälte در سوالات درباره وصیت‌نامه و قرارداد ارث و همچنین موضوعات دیگر حقوق ارث مشاوره می‌دهد.
لطفاً با کمال میل تماس با ما بگیرید!
