سلب حضانت به عنوان وسیله‌ای برای مجازات والدین
حضانت کودکان در زمان جدایی و طلاق، اغلب نقطه اختلاف میان والدین است. در موضوع حضانت، همواره رفاه کودک در اولویت قرار دارد. به همین دلیل، سلب حضانت از یکی از والدین فقط در صورتی مطرح می‌شود که برای رفاه کودک ضروری باشد. دادگاه عالی فرانکفورت این امر را با حکم 29 ژانویه 2025 روشن کرد (شماره پرونده: 1 UF 186/24).
اگر والدین ازدواج کرده باشند، حضانت مشترکی برای فرزندان خود دارند. حضانت مشترک نیز بعد از طلاق حفظ می‌شود. با این حال، هر دو والدین می‌توانند تقاضای حضانت کامل کنند. ملاک همیشه رفاه کودک است. والدین باید این را در نظر داشته باشند، زیرا حتی اگر جدا زندگی کنند، کودکان ممکن است تحت تأثیر اختلافات مداوم آنها رنج ببرند. در صورتی که اختلاف تشدید شود و رفاه کودک در معرض خطر قرار گیرد، این ممکن است حتی به سلب حضانت یا حقوق اقامت کودکان منجر شود. البته این فقط در موارد به‌ویژه جدی ممکن است، به گفته مؤسسه حقوقی MTR Legal Rechtsanwälte که در حقوق خانواده نیز مشاوره می‌دهد.
اختلافات دائم والدین
این موضوع همچنین در تصمیم دادگاه عالی فرانکفورت مشهود است. در پرونده مورد نظر، والدین ازدواج کرده از هم جدا شدند. سه فرزند مشترک آنها که 7، 10 و 12 ساله بودند، از زمان جدایی عمدتاً نزد مادرشان زندگی می‌کردند. حضانت را والدین پس از جدایی خود همچنان مشترکاً اعمال می‌کردند. اما بارها به اختلافات قانونی میان آنها انجامید. به‌طوری‌که والدین نتوانستند توافقی دائمی و پایدار برای ملاقات منظم کودکان با پدر برقرار کنند. پدر، مادر را مسئول دانسته و او را متهم به تاثیرگذاری در کودکان کرد. از این روی، پدر تقاضای حضانت کامل کرد.
دادگاه ذی‌صلاح کارشناسی را جهت ارائه نظر تخصصی دعوت کرد که همچنین موضوع فراهم آوردن موقت کودکان در یک مرکز مناسب جوانان را بررسی کرد. یک گروه سکونت هفتگی برای کودکان پیدا شده بود و دایره خدمات جوانان قرار ملاقات برای آشنایی ترتیب داده بود. مادر در ابتدا با آشنایی و به‌ویژه با انتقال فرزندانش به گروه سکونتی مخالفت کرد. پدر سپس انتقال حق اقامت برای فرزندان خود را درخواست کرد.
سلب حق تعیین اقامت
پس از یک جلسه دیگر با کودکان و ذینفعان، دادگاه خانواده حق تعیین اقامت کودکان را از والدین سلب کرد و به دایره خدمات جوانان منتقل کرد. این سازمان، انتقال کودکان به گروه هفتگی را دستور داد. آنها تنها تعطیلات آخر هفته را به‌تناوب با مادر یا پدر خود می‌گذراندند.
والدین نسبت به سلب حق تعیین اقامت خود اعتراض کردند. با موفقیت. دادگاه عالی فرانکفورت پس از جلسه دیگری حکم کرد که کودکان باید به خانه مادر بازگردند و والدین دوباره حضانت مشترک را اعمال کنند. دادگاه عالی فرانکفورت مردم را روشن کرد که سلب حضانت والدین غیرمتناسب بوده است.
رفاه کودک اولویت دارد
در توجیهش بیان کرد که فراهم آوردن موقت کودکان با سلب حضانت، تنها راه ضروری و متناسب برای بهبود شرایط کلی آنها نبود. اگرچه کودکان تحت تأثیر اختلافات شدید والدین رنج می‌بردند، اما ترک خانه مادر و اقامت در یک گروه سکونتی به خطرات جدی توسعه منجر می‌شود. زیرا انتقال به گروه هفتگی به معنای از ریشه کندن کامل کودکان از خانه، مادر، خانواده‌اش، دوستانش و محیط اجتماعی‌اش است. همچنین هیچ سند تجربی برای اثرگذاری برده شدن کودک از خانه‌ی یکی از والدین به‌اصطلاح تأثیرگذار و بیگانه‌کننده وجود ندارد. این در نظر کارشناسی تشخیص داده نشده بود، به گفته دادگاه عالی فرانکفورت.
اقدامات حفاظتی کودکان باید همیشه به‌شدت بر رفاه کودک تمرکز کند. هدف از تصمیم‌گیری در مورد حضانت مجازات عدم توجه والدین به نظر نمی‌رسد، دادگاه عالی فرانکفورت روشن کرد.
تصمیم دادگاه عالی فرانکفورت نشان می‌دهد که در مواقعی که میان والدین اختلاف وجود دارد، رفاه کودک همیشه باید در اولویت باشد. اما اگر رفاه کودک به خطر بیافتد، این ممکن است منجر به سلب حضانت شود.
MTR Legal Rechtsanwälte در موضوعات حضانت و دیگر مسائل حقوق خانواده.
می‌توانید به تماس با ما بگیرید!
