Ρήτρα επιλογής δικαστηρίου χωρίς άλλη διεθνή σχέση
Το ΔΕΕ αποφάσισε με απόφαση της 8ης Φεβρουαρίου 2024, ότι δύο συμβαλλόμενα μέρη που εδρεύουν στο ίδιο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορούν να συμφωνήσουν συμβατικά την αρμοδιότητα ενός δικαστηρίου από άλλο κράτος μέλος της ΕΕ, ακόμα και αν η σύμβαση δεν παρουσιάζει άλλου είδους σύνδεση με το άλλο κράτος μέλος (Αρ.: C-566/22).
Η επιλογή του δικαστηρίου μπορεί να είναι πολύ σημαντική για τις διασυνοριακές εμπορικές σχέσεις, δεδομένου ότι σε περίπτωση διαφοράς μεταξύ των συμβαλλόμενων μερών μπορεί να έχει σημαντική επίδραση στο αποτέλεσμα της διαδικασίας. Εάν οι εμπορικοί εταίροι συμφωνούν συμβατικά για το δικαστήριο, θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι η συμφωνία είναι νομικά ασφαλής, δηλώνει η δικηγορική εταιρεία MTR Legal Rechtsanwälte , η οποία παρέχει συμβουλές στο εμπορικό δίκαιο και σε ζητήματα διαδικασίας σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
Μέρη με έδρα στη Σλοβακία
Αυτό που ήταν ασυνήθιστο στην υπόθεση ενώπιον του ΔΕΕ ήταν ότι τα συμβαλλόμενα μέρη είχαν έδρα στη Σλοβακία, αλλά συμβατικά επέλεξαν τα δικαστήρια της Τσεχικής Δημοκρατίας. Πέρα από αυτή τη συμφωνία, δεν υπήρχε κανένας δεσμός με τη γειτονική χώρα.
Τα μέρη είχαν συνάψει δύο δανειακές συμβάσεις το 2016 και το 2017 και ο δανειστής προχώρησε αργότερα στην εκχώρηση των απαιτήσεών του σε μια εταιρεία που επίσης είχε έδρα στη Σλοβακία. Η εκχώρηση δεν επηρέασε τη συμφωνία του επιλεγμένου δικαστηρίου.
Όταν ο δανειολήπτης δεν κατάφερε να επιστρέψει το δάνειο, η εταιρεία προσέφυγε νομικά για καταβολή των εκκρεμών δόσεων στο Ανώτατο Δικαστήριο της Τσεχικής Δημοκρατίας, που κρίθηκε αρμόδιο λόγω της συμφωνίας επιλογής δικαστηρίου ώστε να καθορίσει το αρμόδιο τσεχικό δικαστήριο για την επίλυση της συγκεκριμένης διαφοράς. Η εταιρεία βασίστηκε στο άρθρο 25 του κανονισμού ΕΕ 1215/2012 (ΕουΓΒΒΟ).
Τα τσεχικά δικαστήρια θα πρέπει να αποφασίσουν
Ο κανονισμός αναφέρει ότι όταν υπάρχει μια συμφωνία επιλογής δικαστηρίου ανεξάρτητη από τη διαμονή, τα δικαστήρια του επιλεγμένου κράτους μέλους είναι αρμόδια να αποφασίσουν επί των δικαστικών διαφορών. Αυτό δεν ισχύει αν η συμφωνία θεωρείται νομικά άκυρη βάσει της νομοθεσίας του κράτους μέλους.
Το Ανώτατο Δικαστήριο της Τσεχικής Δημοκρατίας είχε αμφιβολίες εάν πρέπει να εφαρμοστεί αυτός ο κανονισμός όταν τα συμβαλλόμενα μέρη έχουν έδρα στο ίδιο κράτος μέλος της ΕΕ και η μοναδική διεθνής σύνδεση είναι η ρήτρα επιλογής δικαστηρίου βάσει της οποίας τα τσεχικά δικαστήρια πρέπει να αποφασίσουν για μια διαφορά. Για το λόγο αυτό, το δικαστήριο προσέφυγε στο ΔΕΕ.
Το ΔΕΕ επιβεβαίωσε την αρμοδιότητα των τσεχικών δικαστηρίων. Καταρχάς, διαπίστωσε ότι η διατύπωση του άρθρου 25 του κανονισμού ΕΕ δεν αντιτίθεται σε μια συμφωνία επιλογής δικαστηρίου με την οποία συμβαλλόμενα μέρη που εδρεύουν στο ίδιο κράτος μέλος συμφωνούν την αρμοδιότητα των δικαστηρίων άλλου κράτους μέλους. Ωστόσο, δεν πρέπει να λαμβάνεται υπόψη μόνο η διατύπωση, αλλά και το πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται ο κανονισμός, η σημασία και ο σκοπός του. Σύμφωνα με τη μόνιμη νομολογία, το άρθρο 25 απαιτεί πάντοτε διεθνή σχέση. Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να είναι αυτή η διεθνή σχέση δεν καθορίζεται επακριβώς. Η κανονισμός 1215/2012 χρησιμοποιεί στους θεωρητικούς της όρους τις έννοιες «αστικές υποθέσεις με διασυνοριακή σχέση» και «διασυνοριακές διαφορές», αλλά δεν περιλαμβάνει ορισμό της διεθνής σχέσης από την οποία εξαρτάται η εφαρμογή της διάταξης, αναφέρει το ΔΕΕ.
Διεθνής σχέση μέσω ρήτρας επιλογής δικαστηρίου
Στην παρούσα υπόθεση θεωρείται ότι υπάρχει μια διασυνοριακή σχέση, αφού τα μέρη συμφώνησαν ότι τα δικαστήρια άλλου κράτους μέλους της ΕΕ θα είναι αρμόδια για τη διαφορά, διευκρινίζει το ΔΕΕ. Αυτό υποδηλώνει τη διασυνοριακή σχέση της αρχικής νομικής διαφοράς. Επίσης, για λόγους ελευθερίας σύμβασης και νομικής ασφάλειας, πρέπει να θεωρείται ότι κατέληξαν σε μια έγκυρη συμφωνία επιλογής δικαστηρίου.
Αυτό δεν εμποδίζεται ούτε από το άρθρο 1 παράγραφος 2 της Σύμβασης της Χάγης της 30ής Ιουνίου 2005 σχετικά με τις συμφωνίες επιλογής δικαστηρίου, το οποίο προβλέπει ότι ένα γεγονός δεν είναι διεθνές εάν τα μέρη εδρεύουν στο ίδιο κράτος μέλος. Διότι, ο νομοθέτης της ΕΕ είχε συνειδητά αποφασίσει να μην περιλάβει μια τέτοια διάταξη στον κανονισμό. Κατά συνέπεια, η νομική ασφάλεια για νομικές διαφορές με διεθνή σχέση διατηρείται και συνεχίζει να αναπτύσσεται, ανέφερε το ΔΕΕ.
Με αυτή την απόφαση, το ΔΕΕ έχει ανοίξει επίσης νέες δυνατότητες στη σύνταξη συμβάσεων, από τις οποίες μπορούν να επωφεληθούν οι εμπορικοί συνεργάτες.
Η MTR Legal Rechtsanwälte παρέχει συμβουλές στο συμβατικό δίκαιο και σε ζητήματα διαδικασίας.
Μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας!
