Brenda Bashkimit Evropian, rregullorja e trashëgimisë së BE-së përcakton se cili ligj kombëtar do të zbatohet në rastet e trashëgimisë me lidhje ndërkombëtare.
Shumë njerëz realizojnë ëndrrën e tyre për një vendbanim me diell në pleqëri me një apartament pushimesh në Toscana ose një vilë në Mallorca. Kjo mund të ketë efekte në rastet e trashëgimisë. Nëse trashëguesi ka pasur shtëpi në Gjermani dhe një banesë pronë në Spanjë, ngrihet pyetja se cili e drejtë kombëtare e trashëgimisë do të zbatohet.
Në rastet e trashëgimisë ndërkufitare brenda Bashkimit Evropian, rregullorja e trashëgimisë së BE-së vendos se cili e drejtë kombëtare e trashëgimisë të zbatohet. Siç shpjegon avokatia ekonomike MTR Rechtsanwälte, zbatohet ligji i vendit ku trashëguesi kishte vendbanimin e tij të fundit të zakonshëm. Me fusha e rregullores së trashëgimisë së BE-së, parimi i vendbanimit ka zëvendësuar parimin e shtetësisë. Nëse vendbanimi i fundit i zakonshëm është në Spanjë, zbatohet e drejta spanjolle e trashëgimisë. Nëse është në Gjermani, zbatohet e drejta gjermane e trashëgimisë.
Brenda BE-së, çdo vit numërohen rreth 500,000 raste të trashëgimisë ndërkufitare. Nga ana tjetër, trashëguesit mund të jetojnë në një vend tjetër se sa trashëguesi ose trashëguesi gjithashtu ka një vendbanim në jashtë BE-së. Rregullorja e trashëgimisë tani rregullon që në rastin e trashëgimisë do të zbatohet ligji kombëtar i vendit ku trashëguesi kishte vendbanimin e tij të fundit të zakonshëm.
Trashëguesit duhet të marrin parasysh se rregulloret kombëtare të trashëgimisë mund të ndryshojnë ndjeshëm nga njëra-tjetra dhe kjo mund të ketë ndikime në rendin e trashëgimisë ligjor, kuotën e trashëgimisë, kërkesat për pjesët e detyrueshme, dhurimet, pretendimet e uzufruktit dhe aspekte të tjera të rëndësishme. Gjithashtu, mund të ndodhë që dispozitat në një testament nuk janë të vlefshme në jashtë BE-së. Testamentet e bëra më parë duhet të shqyrtohen për vlefshmërinë e dispozitave nëse vendbanimi i zakonshëm zhvendoset në një vend tjetër. Për shembull, testamenti i njohur në Gjermani si ‘Testamenti i Berlinit’ ose ‘Testamenti i Bashkëshortëve’ nuk njihet në çdo shtet anëtar të BE-së dhe mund të konsiderohet i pavlefshëm nën rrethana të caktuara.
Në anën tjetër, rregullorja e trashëgimisë dhe zbatimi i trashëgimisë së një shteti tjetër gjithashtu ofron hapësira të formës për të cilat mund të përdoren. Nëse trashëguesi dëshiron që ligji kombëtar i vendit të tij të zbatohet, ai mund ta përcaktojë këtë me testament.
Avokatët kompetentë në të drejtën ndërkombëtare të trashëgimisë mund të ofrojnë këshillim.
