Binnen de Europese Unie regelt de EU-Erfrechtverordening welk nationaal recht van toepassing is bij erfrechtelijke kwesties met internationale aspecten.
Met een vakantiewoning in Toscane of een finca op Mallorca vervullen veel mensen hun droom van een zonnige woonplaats op latere leeftijd. Dat kan echter gevolgen hebben bij erfenissen. Als de erflater bijvoorbeeld een huis in Duitsland en een appartement in Spanje bezat, rijst de vraag welk nationaal erfrecht van toepassing is.
Bij grensoverschrijdende erfrechtelijke kwesties binnen de Europese Unie beslist de EU-Erfrechtverordening welk nationaal erfrecht van toepassing is. Zoals de advocaten van de rechtsanwaltskanzlei MTR Legal uitleggen, is dan het recht van het land van toepassing waar de erflater zijn laatste gewone verblijfplaats had. Met de invoering van de EU-Erfrechtverordening heeft het woonplaatsprincipe het nationaliteitsprincipe vervangen. Als de laatste gewone verblijfplaats bijvoorbeeld in Spanje ligt, geldt het Spaanse erfrecht. Als deze in Duitsland ligt, is het Duitse erfrecht van toepassing.
Binnen de EU worden jaarlijks ongeveer 500.000 grensoverschrijdende erfrechtelijke kwesties geteld. Hierbij wonen de erfgenamen bijvoorbeeld in een ander land dan de erflater of heeft de erflater ook een verblijfplaats in een ander EU-land. De erfrechtverordening regelt nu dat bij erfrechtelijke kwesties het nationale recht van toepassing is waarin de erflater zijn laatste gewone verblijfplaats had.
Erflaters moeten bedenken dat de nationale erfrechtelijke regelingen aanzienlijk van elkaar kunnen verschillen en dit kan gevolgen hebben voor de wettelijke erfopvolging, erfdeel, legitieme portie, schenkingen, vruchtgebruikclaim en andere belangrijke aspecten. Eveneens kan het gebeuren dat beschikkingen in een testament in het EU-buitenland niet geldig zijn. Reeds opgestelde testamenten dienen daarom op geldigheid van beschikkingen te worden gecontroleerd als de gewone verblijfplaats naar een ander land wordt verplaatst. Zo is bijvoorbeeld het in Duitsland populaire Berlijns testament of echtgescheidende testament niet in elke EU-lidstaat bekend, zodat het mogelijk als ongeldig wordt beschouwd.
Aan de andere kant biedt de erfrechtverordening en de toepassing van het erfrecht van een andere staat ook speelruimte die eventueel benut kan worden. Wil de erflater dat het nationaal erfrecht van zijn thuisland van toepassing is, dan kan hij dit testamentair vastleggen.
In internationaal erfrecht bekwame advocaten kunnen adviseren.
