Ontduiken van belastingen kan in het fiscale strafrecht worden geschat. Echter is niet elke schattingsmethode geschikt, zoals blijkt uit een besluit van het BGH van 10 februari 2022 (Az.: 1 StR 484/21).
Wanneer er geen exacte gegevens zijn, kan de omvang van belastingontduiking in het fiscale strafrecht worden geschat. Echter is niet elke schattingsmethode in elk geval geschikt om de omvang van de belastingontduiking vast te stellen, legt het advocatenkantoor MTR Legal Rechtsanwälte uit, dat een focus heeft op belastingrecht in hun adviesdiensten.
Dit illustreert ook een besluit van het Bundesgerichtshof (Az.: 1 StR 484/21). In dat geval werd de verdachte door het Landgericht Hamburg veroordeeld tot een gevangenisstraf van twee jaar en zes maanden wegens belastingontduiking en poging tot belastingontduiking.
Het Landgericht had vastgesteld dat de verdachte een zogenoemde dubbelverkorting beging, dat wil zeggen dat hij de inkoop en verkoop van de maatschappij niet volledig registreerde om belastingen te ‘besparen’ en liet via de niet-ingewijde belastingadviseur gedurende meerdere jaren corresponderende belastingaangiftes voor de vennootschaps-, bedrijfs- en omzetbelasting bij de belastingdienst indienen. In de belastingaangiftes verschenen alleen de correct geboekte omzetten.
Aangezien de boekhouding geen volledige informatie over alle in- en verkopen gaf en facturen deels niet vindbaar waren, schatte het Landgericht de omvang van de belastingverkortingen op basis van uitgevoerde goederenverkeersberekeningen voor de afzonderlijke belastingperiodes en legde daarvoor de gegevens uit de boekhouding ten grondslag. De schatting wees uit dat de verdachte belastingen ter hoogte van enkele honderdduizenden euro’s had ontweken.
Het BGH bevestigde dat geld- en goederenverkeersberekeningen in principe wel geschikte schattingsmethoden waren, maar niet in dit geval, omdat zij de belastingverkortingen niet foutloos aantoonden. Voorwaarde voor een schatting op basis van een goederenverkeersberekening of ook een geldverkeersberekening is altijd dat deze uitgaat van een zekere begin- en eindstand. Dat was hier niet het geval, omdat niet aangenomen kon worden dat de vastgelegde inventarislijsten van de maatschappij de werkelijke goederenvoorraad op de respectievelijke peildatum zouden weergeven. Dit kan alleen worden aangenomen als concreet te specificeren feiten dit aannemelijk maken. De goederenverkeersberekening was daarom hier een ongeschikte schattingsmethode, aldus het BGH.
MTR Legal Rechtsanwälte adviseert in het fiscale strafrecht en in fiscale strafprocedures.
