پارکینگ دارایی تجاری نیست – رأی BFH مورخ 28.02.2024, پرونده.: II R 27/21
املاکی که به استفاده‌کنندگان ثالث واگذار شده‌اند، به دارایی تجاری متعلق نیستند بلکه به دارایی مدیریتی تعلق دارند. بنابراین چنین املاکی نمی‌توانند در چارچوب مالیات بر ارث تسهیل شوند. دادگاه مالی فدرال (BFH) با حکمی در تاریخ 28 فوریه 2024 این موضوع را مشخص کرده است (پرونده: II R 27/21).
در هنگام انتقال کسب و کار، تسهیلاتی برای مالیات بر ارث ممکن است موجود باشد. با رعایت شرایط خاصی، می‌توان کاهش معافیت تا سقف 85 درصد را مطالبه کرد. حتی یک کاهش معافیت 100 درصدی نیز ممکن است ممکن باشد اگر وارث شرکت را با حفظ میزان حقوق به مدت حداقل هفت سال ادامه‌دهد، اقتصادی م. MTR Legal Rechtsanwälte ، که از جمله در قوانین مالیاتی مشاوره می‌دهد، توضیح می‌دهد. اما شرط تسهیل این است که آن دارایی باید دارایی تجاری باشد. دارایی مدیریتی تسهیل نمی‌شود.
دارایی مدیریتی از لحاظ مالیاتی تسهیل نمی‌شود
در فرآیندی که BFH تصمیم می‌گرفت که آیا زمینی که یک پارکینگ روی آن ساخته شده است در میراث متوفی به دارایی تجاری یا دارایی مدیریتی تعلق دارد.
در پرونده مربوط، شاکی پسر و وارث مطلق متوفی بود که در سال 2018 درگذشته بود. ارث شامل شرکت فردی پدر بود، که یک قطعه زمین با پارکینگ و ایستگاه بنزین را شامل می‌شد. متوفی ایستگاه بنزین را به یک GmbH اجاره داده بود و پارکینگ را به عنوان کارآفرین فردی اداره کرده بود قبل از اینکه آن را در سال 2000 به صورت نامحدود به پسر و وارث فعلی اجاره دهد. پس از مرگ متوفی، اداره مالی ارزش دارایی تجاری را تعیین کرد. پارکینگ را به عنوان دارایی مدیریتی رده‌بندی کرد. بنابراین نمی‌توانست در مالیات بر ارث تسهیل شود.
پسر اعتقاد داشت که دارایی مدیریتی وجود ندارد و با تصمیم اداره مالی مخالفت کرد. شکایت او در دادگاه مالی و همچنین در دادگاه مالی فدرال بی‌نتیجه ماند. BFH نظر را تأیید کرد که پارکینگ به دارایی مدیریتی تعلق دارد.
املاکی که به استفاده‌کنندگان ثالث واگذار می‌شوند، دارایی مدیریتی هستند
در توجیه، BFH توضیح داد که به دارایی‌های مدیریتی که از مشمولیت تسهیل مالیات بر ارث مستثنی هستند، از جمله املاکی که به استفاده‌کنندگان ثالث واگذار شده‌اند و قسمت‌هایی از املاک تعلق دارند. قسمت‌های مهم یک ملک شامل اشیایی هستند که با زمین و خاک به طور محکم وصل شده‌اند، به ویژه ساختمان‌ها. از این رو، یک پارکینگ به عنوان قسمتی از ملک در نظر گرفته می‌شود.
«ثالث» شخصی است که با استفاده‌کننده بدون تفاوت است. این می‌تواند افراد طبیعی یا شرکت‌های سرمایه و شرکت‌های شخصی باشد. دلیل قانونی برای واگذاری نحوه‌ی طبقه‌بندی مالیات بر ارث به عنوان دارایی مدیریتی بستگی ندارد. استفاده می‌تواند به عنوان مثال – به صورت اجاره‌ای یا غیر اجاره‌ای – در چارچوب یک قرارداد اجاره یا اجاره‌نامه انجام شود، BFH به وضوح بیان کرد.
به این ترتیب دادگاه مالی به درستی تصمیم گرفت که پارکینگ و ایستگاه بنزین املاکی هستند که به استفاده‌کنندگان ثالث واگذار شده‌اند. هر دو ساختمان تا زمان مرگ متوفی اجاره شده بودند.
شرط تسهیل مالیاتی
اگر چه املاکی که به استفاده‌کنندگان ثالث واگذار می‌شوند نیز می‌توانند در چارچوب مالیات بر ارث تسهیل شوند. اما این تنها در شرایط سختی ممکن است، به عنوان مثال، اگر متوفی کسب و کار تجاری اصلی خود را به صورت نامحدود اجاره دهد و اجاره‌کننده را وصیت‌نامه به عنوان وارث منصوب کند. این شرایط برای ایستگاه بنزین که به یک GmbH اجاره داده شده بود، وجود ندارد، زیرا این شرکت وارث نشد. اما برای پارکینگ این شرایط وجود داشت. آن به صورت نامحدود به پسر اجاره شده بود و متوفی او را وارث قرار داده بود. با این حال، BFH توضیح داد که تسهیل در مالیات بر ارث ممکن نیست.
زیرا تسهیلات نمی‌توانند برای کسب و کار اجاره داده شده ایجاد شوند اگر آن‌ها شرایط دارایی‌های تسهیل شده را قبل از اجاره برآورده نکنند، BFH گفت. این در مورد پارکینگ هم این گونه بود، زیرا حتی متوفی پارکینگ‌ها را به استفاده‌کنندگان ثالث اجاره‌ای واگذار کرده بود. بنابراین، پارکینگ قبل از اجاره به عنوان دارایی مدیریتی در نظر گرفته می‌شد که به لحاظ مالیاتی تسهیل نمی‌شود.
BFH تبعیض قائل نمی‌شود
به عنوان دارایی مدیریتی طبقه‌بندی کردن پارکینگ نه نابرابری نسبت به سایر املاک واگذاری شده مانند مثلاً در چارچوب فروش محصولات خود در کشاورزی و جنگلداری است و نه مانند اجاره‌ای که قانون‌گذار از علل منافع عمومی برای مالیات بر ارث تسهیل کرده است، BFH گفت.
MTR Legal Rechtsanwälte مشاوره به مالیات بر ارث و سوالات دیگر در مورد حقوق مالیاتی.
لطفاً با ما تماس بگیرید.
