برای جلوگیری از سوءتفاهم، یک وصیت‌نامه باید همیشه به وضوح تنظیم شود. در غیر این صورت ممکن است وصیت‌نامه به دلخواه وارث دهنده اجرا نشود.
قانون ارث پیش‌بینی می‌کند که در صورت عدم وجود وصیت‌نامه یا قرارداد ارث، به طور خودکار ارث مطابق قانون به جریان می‌افتد. این ممکن است با خواست وارث دهنده همخوانی نداشته باشد. برای توزیع ارثیه مطابق با دیدگاه‌های خود، وارث دهنده می‌تواند وصیت‌نامه‌ای تهیه کند و باید اطمینان حاصل کند که “آخرین اراده” به وضوح به عنوان وصیت‌نامه شناخته می‌شود، تا وصیت‌نامه در راستای خواست او اجرا شود، همان‌طور که مؤسسه حقوقی MTR Legal Rechtsanwälte ، که مشتریان خود را در امور ارثیه نیز مشاوره می‌دهد، توضیح می‌دهد.
بدون عبارات شفاف، دادگاه باید وصیت‌نامه را تفسیر کند. دادگاه عالی ایالتی براندنبورگ با حکم مورخ ۲۰ فوریه ۲۰۲۳ به این نتیجه رسید که یک هدیه از جانب وارث دهنده به عنوان تعیین وارث تلقی شده بود، حتی اگر سند به عنوان وصیت‌نامه شناخته نمی‌شد (شماره پرونده: 3 W 31/22).
وارث دهنده در این مورد طلاق گرفته بود و تنها به صورت پراکنده با پسر خود در ارتباط بود. وقتی که او درگذشت، خانه‌ای به جا گذاشت که حدود دو سوم آن به او و بقیه به یک دوست خوبش تعلق داشت. هر دو در بخش‌های خود از خانه زندگی می‌کردند. وارث دهنده یک سند دست‌نویس به همراه امضا و تاریخ باقی گذاشت که در آن تعیین کرده بود که در صورت فوت غیرمنتظره او، سهم خود از خانه را به مالک مشترک ملک “هدیه می‌دهد”.
دادگاه مسئول امور ارثیه در سند هیچ وصیت‌نامه‌ای ندید. بنابراین درخواست گواهینامه ارثیه دوست وارث دهنده را رد کرد، زیرا او به‌طور معتبر به عنوان وارث قرار داده نشده بود.
دوست وارث دهنده به این موضوع اعتراض کرد و در دادگاه عالی ایالتی براندنبورگ موفق شد. حتی اگر سند به عنوان وصیت‌نامه یا “آخرین اراده” نام‌گذاری نشده بود و از نظر محتوا هیچ عباراتی چون ارث یا دارایی نیامده بود، دادگاه عالی ایالتی به این نتیجه رسید که وارث دهنده می‌خواست که بخش خانگی او در حقیقت پس از مرگش به دوستش تعلق یابد. بنابراین از طریق تفسیر سند را به عنوان وصیت‌نامه ارزش‌گذاری کرد.
با عبارات شفاف، وارث دهنده می‌تواند از سوءتفاهمات در مورد آخرین اراده‌اش جلوگیری کند. MTR Legal Rechtsanwälte در تهیه وصیت‌نامه یا قرارداد ارث مشاوره ارائه می‌دهد.
