چه در خانه یا در دفتر، بسیاری از مردم روزانه با حقوق آی‌تی در تماس هستند. این شامل استفاده از نرم‌افزار و مجوزهای لازم برای آن می‌شود.
هر کسی که می‌خواهد رایانه‌اش را استفاده کند، نیازمند نرم‌افزار مناسبی برای نیازهایش است. برای نرم‌افزار مورد نظر باید حقوق استفاده خریداری شود. هر کسی که نرم‌افزار را بدون مجوز لازم استفاده کند، باید انتظار دعاوی جلوگیری از استفاده و خسارت را داشته باشد، توضیح می‌دهد وکیل اقتصادی MTR Rechtsanwälte.
حقوق آی‌تی در قراردادهای مجوز به شدت به حقوق مولف متکی است. بنابراین، توسعه‌دهنده یک نرم‌افزار به طور خودکار حق مولف بر برنامه دارد، بدون اینکه نیاز به ثبت حقوقش داشته باشد تا محافظت شود. این نیز به معنای آن است که هر کس که مایل به استفاده از این نرم‌افزار باشد، باید مجوز مربوطه را داشته باشد.
دامنه حقوق استفاده در فروش یا ارائه نرم‌افزار معمولاً بین طرفین قابل مذاکره است. مجوزها هم از نظر استفاده محتوایی و هم از نظر استفاده مکانی یا زمانی از نرم‌افزار قابل محدود شدن هستند. تفاوت بین حقوق استفاده ساده و انحصاری وجود دارد.
اگر تنها حقوق استفاده ساده منتقل شده باشد، خالق نرم‌افزار می‌تواند حقوق استفاده را به دیگران نیز واگذار کند. دارنده‌ی مجوز مجاز به استفاده از نرم‌افزار به روش توافق شده است. بنابراین او باید دقت کند که حقوق استفاده‌ای که به او واگذار شده، برای مقاصد او کافی باشد و استفاده‌ی برنامه‌ریزی شده را نیز پوشش دهد.
از سوی دیگر، اگر یک مجوز انحصاری خریداری شود، حقوق استفاده دیگر نمی‌تواند به اشخاص ثالث منتقل شود، حتی خالق نیز از استفاده بیشتر از نرم‌افزار محروم است. حقوق استفاده انحصاری شامل بازاریابی و بهره‌برداری از برنامه نیز می‌شود.
اگر در هنگام اعطای مجوز توافقی در مورد دامنه حقوق استفاده صورت نگرفته باشد، بر اساس ماده 31 بند 5 قانون حقوق مولف، هدف قراردادی که مبنا است، نوع و دامنه‌ی استفاده را تعیین می‌کند.
در طراحی قراردادهای مجوز، طرفین باید همواره توجه داشته باشند که حقوق استفاده در دامنه‌ی لازم واگذار شود تا از مناقشات حقوقی بعدی جلوگیری شود. وکلای دارای تجربه در حقوق آی‌تی می‌توانند راهنمایی کنند.
