نگهداری و تعمیر در املاک اجاره‌ای تجاری
به اصطلاح بند سقف و تخصص در قانون اجاره‌نامه تجاری همواره باعث ایجاد ناراحتی می‌شود. یک وکیل متخصص در حقوق املاک در مواقع نزاع قانونی بهترین مشاور است.
چه کسی باید اموال اجاره‌ای را نگه دارد؟ این موضوع نه تنها در روابط اجاره خصوصی، بلکه در حقوق اجاره تجاری نیز نقطه نزاع میان مستاجران و مالکان است، به گفته گروه وکلای اقتصادی MTR Legal Rechtsanwälte که تمرکز مشاوره خود را بر حقوق املاک دارند.
اگر در قرارداد اجاره چیز دیگری توافق نشده باشد، موضوع روشن است. مطابق با § 535 BGB، مالک متعهد است که اموال اجاره را در وضعیتی که برای استفاده قراردادی مناسب است به مستاجر تحویل دهد و آن را در زمان اجاره در همین وضع حفظ کند.
بندهای مربوط به نگهداری اموال اجاره‌ای
در عمل اما، این موضوع اغلب به گونه‌ای دیگر است و نیز مستاجران از طریق بندهای مربوط در قرارداد اجاره در نگهداری وظیفه‌مند می‌شوند. در قرارداد اجاره خصوصی این امر غالباً از طریق بندهای مربوط به تعمیرات کوچک و زیبایی رخ می‌دهد، در حالی که در قرارداد اجاره تجاری بیشتر بند به اصطلاح سقف و تخصص جای دارد.
چنین بندی اغلب به گونه‌ای قراردادی تنظیم می‌شود که مالک تنها موظف به نگهداری سقف و تخصص اموال اجاره‌ای است و مستاجر برای تمامی اقدامات دیگر برای نگهداری و تعمیرات خارجی و داخلی مسئول می‌باشد. بنابراین مستاجر تجاری می‌تواند در مقیاس بسیار بزرگی متعهد به نگهداری شود نسبت به یک مستاجر خصوصی. دلیل این امر این است که مستاجر تجاری به عنوان کمتر نیازمند حفاظت تلقی می‌شود نسبت به یک شخص خصوصی.
تعمیرات سقف، قسمت‌های حامل ساختمان و نما
تحت عنوان کارهای نگهداری به اقداماتی اطلاق می‌شود که برای حفظ مصرف معمول اموال اجاره‌ای لازم است. از بین بردن نشانه‌های فرسودگی و عیوب شامل این موارد است. این می‌تواند مثلاً شامل یک رنگ تازه باشد. تعمیرات نیز که مثلاً بر روی سقف لازم است، تحت عنوان تعمیر قرار می‌گیرد.
فرمول‌بندی سقف و تخصص شامل چه کارهای نگهداری و تعمیراتی می‌شود، دقیقاً تعریف نشده است. با این حال در دستگاه قضایی بیشتر از همه این طور تلقی می‌شود که سقف، قسمت‌های حامل ساختمان و نمای خارجی در نظر است. در اینجا کارهای ضروری بر عهده مالک است، در حالی که مستاجر مسئول تمامی اقدامات دیگر است. دامنه وظایف او می‌تواند در قرارداد اجاره تجاری مشخص شود. حدود این موارد اغلب مبهم است و به طور مداوم به نزاعات قانونی میان مستاجر و مالک منجر می‌شود. در آن زمان باید یک وکیل متخصص در حقوق املاک مشورت شود.
حدود محدود در قرارداد اجاره فرم
قابل توجه است که در یک قرارداد اجاره فردی می‌توان توافق‌های گسترده‌تری میان طرفین داشت نسبت به یک قرارداد اجاره فرم. مطابق با § 307 BGB، بند قرارداد ناعادلانه است اگر طرف قرارداد استفاده کننده از بند را به طور ناعادلانه متحمل کند. بنابراین در قرارداد اجاره فرم، تنها می‌توان وظایف نگهداری و تعمیرات را بر مستاجر تحمیل کرد تا جایی که به خساراتی مربوط شوند که به استفاده از اموال اجاره‌ای مرتبط است و در محدوده خطر مستاجر قرار می‌گیرد.
MTR Legal Rechtsanwälte در زمینه بندهای قراردادی در حقوق اجاره تجاری و موضوعات بیشتر مشورت می دهد حقوق املاک.
لطفاً تماس با وکیل حقوق املاک بگیرید.
