حکم دادگاه فدرال کار در تاریخ ۲۰.۰۸.۲۰۲۴ به نفع کارفرمایان – شماره مرجع: ۳ AZR 285/23
در تبدیل حقوق به منظور بازنشستگی شغلی، کارفرمایان باید یک پرداخت کمک کنند. اما در قراردادهای جمعی می‌توان توافقات متفاوتی انجام داد. این موضوع حتی در صورتی که قرارداد جمعی پیش از اجرای اولین قانون تقویت حقوق بازنشستگی شغلی ۲۰۱۸ به انجام رسیده باشد، نیز معتبر است، همان‌طور که در حکمی از دادگاه فدرال کار در تاریخ ۲۰ اوت ۲۰۲۴ ذکر شده است (شماره مرجع: ۳ AZR 285/23).
بخشی از حقوق ناخالص کارگر در هنگام تبدیل حقوق برای بازنشستگی شغلی کسر و مستقیماً توسط کارفرما به یک صندوق حقوق بازنشستگی، صندوق مستمری، بیمه مستقیم یا مشابه آن پرداخت می‌شود. این فرآیند مزایایی از جمله کاهش مالیات بر درآمد و باروری‌های اجتماعی و سرمایه‌گذاری پول در برنامه بازنشستگی را فراهم می‌آورد. کارفرمایان از سال ۲۰۱۸ موظف شده‌اند که این مزایا را حداقل به‌طور جزئی به کارگران منتقل کنند. اما این قانون می‌تواند در قراردادهای جمعی نادیده گرفته شود، طبق گفته‌های شرکت حقوقی MTR Legal Rechtsanwälte که از جمله در زمینه حقوق کار مشاوره می‌دهد.
قانون تقویت حقوق بازنشستگی شغلی از سال ۲۰۱۸ نافذ است
قانون تقویت حقوق بازنشستگی شغلی که در ۱ ژانویه ۲۰۱۸ اجرا شد، قصد دارد برای تأمین امنیت بازنشستگی، حقوق بازنشستگی شغلی را گسترش و تقویت کند. از سال ۲۰۱۸، مشارکت‌هایی که به بازنشستگی شغلی می‌روند و به صندوق مستمری، صندوق حقوق بازنشستگی یا بیمه مستقیم روانه می‌شوند از نظر مالیاتی تشویق می‌شوند و تا حد ۸ درصد از سقف حقوقی در بیمه بازنشستگی دولتی معاف از مالیات بر درآمد و تا حد ۴ درصد از باروری‌های اجتماعی معاف می‌شوند. بنابراین تا این مرز‌ها حقوق تبدیل‌شده به بازنشستگی شغلی به‌صورت ناخالص همانند خالص وارد می‌شود.
از سال ۲۰۲۲ مقرر شده است که کارفرمایان باید کمک ۱۵ درصدی از حقوق تبدیل‌شده را پرداخت کنند اگر در بازنشستگی شغلی از تبدیل حقوق استفاده شود.
نقش طرف‌های قرارداد جمعی تقویت شده است
همزمان، قانون‌گذار نقش طرف‌های قرارداد جمعی در بازنشستگی شغلی را تقویت کرده است. به این ترتیب، اتحادیه‌های کارفرمایان و اتحادیه‌ها می‌توانند از مقررات قانونی کلی منحرف شوند و مدل‌های بازنشستگی فردی را در قراردادهای جمعی تعیین کنند.
دادگاه فدرال کار (BAG) اکنون با حکمی در تاریخ ۲۰.۰۸.۲۰۲۴ تصمیم گرفته است که می‌توان از مقررات مربوط به کمک کارفرما در بازنشستگی شغلی نیز منحرف شد، حتی اگر قرارداد جمعی پیش از اجرای اولین قانون تقویت حقوق بازنشستگی شغلی در تاریخ ۱ ژانویه ۲۰۱۸ امضا شده باشد.
خواهان کمک کارفرما می‌خواهد
در مورد اصلی، خواهان از سال ۱۹۸۲ در کارفرمای متهم اشتغال داشت. قرارداد جمعی از سال ۲۰۰۹ بین اتحادیه صنعتی چوب و فرآورده‌های پلاستیکی نیدرزاکسن و برمن و IG Metall برای مشاغل این اتحادیه اعمال شد. براساس این قرارداد جمعی، از سال ۲۰۱۹ خواهان حقوق خود را به بازنشستگی شغلی تبدیل کرد. قرارداد جمعی به کارگران، که حقوق را تبدیل می‌کنند، یک مقدار اضافی بازنشستگی معادل ۲۵ برابر حقوق پایه کارگر تخصصی ارائه می‌دهد.
از ژانویه ۲۰۲۲ خواهان علاوه بر حقوق تبدیل‌شده، کمک کارفرما را طبق § ۱a Abs. 1a BetrAVG به میزان ۱۵ درصد خواستار شد. او بر این باور بود که در قرارداد جمعی هیچ مقررات متفاوتی تعیین نشده و حق دریافت کمک کارفرما نمی‌تواند به دلیل یک قرارداد جمعی که پیش از اجرای اولین قانون تقویت حقوق بازنشستگی شغلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۸ به انجام رسیده، از بین برود.
دعوی حتی در آخرین مرحله نیز ناکام می‌ماند
همان‌طور که در دادگاهای قبلی، دعوی در دادگاه تجدیدنظر در BAG نیز ناکام بود. دیوان سوم دادگاه فدرال کار اعلام کرد که مقررات متفاوت در قراردادهای جمعی می‌توانند حتی در صورت انجام توافقات جمعی پیش از ۱ ژانویه ۲۰۱۸ معتبر باشند. بنابراین، خواهان هیچ حقی برای دریافت کمک کارفرما به میزان ۱۵ درصد ندارد.
آیا یک کارفرما می‌تواند در قراردادهای قدیمی به‌طور کامل از کمک فرار کند، هنگامی که در قرارداد هیچ مقرراتی درباره بازنشستگی شغلی وجود نداشته باشد، BAG آن را باز گذاشته است. اما درباره این مسئله مذاکرات در BAG در جریان است.
MTR Legal Rechtsanwälte مشاوره جامعی در حقوق کار ارائه می‌دهد. این مشاوره شامل موضوعات بازنشستگی شغلی و دیگر توافقات شغلی و جمعی می‌شود.
با کمال میل تماس با ما بگیرید!
