فاصله خلاقانه یک نکته مهم در ارزیابی این است که آیا نقض حق نسخه‌برداری رخ داده است یا خیر. این را نیز یک حکم از دادگاه عالی فرانکفورت در مورد اسکناس‌های یورو نشان می‌دهد (شماره پرونده 2-06 O 52/219).
نمایش اروپا، همان‌گونه که در پشت هر اسکناس یورو یافت می‌شود، به احتمال زیاد برای همه شناخته شده است. تصویر قاره اروپا توسط یک جغرافیدان و کارتوگراف ایجاد شده است. او از تصاویر ماهواره‌ای و فایل‌های دیجیتال مختلف استفاده و آن‌ها را ویرایش کرده است. تصویری که از آن به دست آمده، در طراحی اسکناس‌های یورو به کار رفته است. کارتوگراف حقوق استفاده را که بعداً به بانک مرکزی اروپا منتقل شد، برای مبلغ نسبتاً ناچیز 2.180 یورو منتقل کرد.
اکنون او از بانک مرکزی اروپا تقاضای پرداخت مجدد مناسب طبق قانون حق مؤلف کرده است. اگر یک مؤلف به دیگری حق استفاده‌ای با شرایطی داده باشد که به نظر بی‌تناسب کم باشد، می‌تواند طبق بند 32a پاراگراف 1 قانون حق مؤلف درخواست پرداخت مناسب کند، همان‌طور که وکیل‌های شرکت حقوقی MTR Rechtsanwälte توضیح می‌دهند.
اکنون کارتوگراف به این مطلب استناد کرد و از بانک مرکزی اروپا تقاضای پرداخت مناسب جدید یا معوق شده به مبلغ 2.5 میلیون یورو برای سال‌های گذشته و سالانه 100,000 یورو برای 30 سال آینده کرد. با این حال، دادگاه عالی فرانکفورت با حکمی در تاریخ 18 مه 2022 دعاوی او را رد کرد.
در توجیه خود دادگاه عالی توضیح داد که اگرچه فایل تصویری شاکی به عنوان نقطه شروع برای طراحی اسکناس‌های یورو استفاده می‌شود اما تصویر بر روی اسکناس‌ها نسبت به تصویر ماهواره‌ای شاکی آن‌قدر متفاوت است که اثر جدید مستقلی ایجاد شده است. ویژگی‌های اثر اولیه محافظت شده آن‌قدر عقب‌نشینی کرده‌اند که فقط به عنوان الهام برای اثر جدید و مستقل ظاهر می‌شوند، به گفته دادگاه عالی. بنابراین شاکی حقی به پرداخت جدید ندارد، دادگاه عالی تصمیم گرفت. این حکم هنوز قطعی نیست.
از تصمیم دادگاه عالی فرانکفورت مشخص است که فاصله خلاقانه بین اثر اصلی و اثر جدید برای حمایت از حق نسخه‌برداری ضروری است. با این حال، این غالباً یک مرز باریک است و وکلای با تجربه در حقوق مؤلف می‌توانند مشاوره بدهند.
