به دلیل نقض حق نسخه‌برداری، یک عکاس حق دریافت غرامت دارد. این را دادگاه منطقه‌ای مونیخ با حکم تاریخ ۲۰ ژوئن ۲۰۲۲ تصمیم گرفت (شماره پرونده: 42 S 231/21).
فاصله خلاقانه بین دو اثر یک عامل اساسی برای ارزیابی این است که آیا نقض حق نسخه‌برداری رخ داده است یا خیر. به این معنا که: برای جلوگیری از نقض حق نسخه‌برداری، نسخه‌ای از اثر اصلی باید تا حد ممکن مهمتری خصوصیات خود را داشته باشد تا بتوان آن را به عنوان یک اثر جدید و مستقل دید، به توضیح دفتر حقوقی MTR Rechtsanwälte. یک متن ساده روی یک عکس برای این کافی نیست، همانطور که دادگاه منطقه‌ای مونیخ به‌وضوح بیان کرد.
در مورد تحت بررسی، یک عکاس حرفه‌ای از یک هنرمند اکشن در یک رویداد عکس گرفته بود. این تصویر توسط متهم در پروفایل فیس‌بوک خود منتشر شد و در یک گوشه با نوشته‌ای همراه شد تا نظر خود را بیان کند. عکاس برای جلوگیری از این استفاده اقدام کرد و موفق شد. دادگاه ابتدایی مونیخ تصمیم گرفت که متهم حق استفاده از عکس را ندارد و باید غرامت پرداخت کند. استفاده از عکس به‌ویژه تحت پوشش § 50 قانون حق‌نویسی (UrhG) به عنوان پوشش خبری از رویدادهای روزانه نیست. همچنین استفاده به‌عنوان استناد مطابق § 51 UrhG را توجیه نمی‌کند، دادگاه به‌وضوح اعلام کرد.
دادگاه منطقه‌ای مونیخ در تجدیدنظر حکم اولیه را تأیید کرد. متهم تقریباً بدون تغییر تصویر را برداشت. با قرار دادن یک نوشته کوچک، یک اثر هنری جدیدی ایجاد نشده که تصویر محافظت‌شده‌ی عکاس در آن گنجانده شده باشد، به این شکل که دادگاه اعلام کرد. همچنین تأیید شد که استفاده از موارد محدودیت‌های حقوق نسخه‌برداری برای گزارش‌دهی از موضوعات روز تحت پوشش نیست. این فقط زمانی ممکن است که روایت یک رویداد واقعی در مرکز توجه باشد و نه بیان نظر شخصی. در اینجا متهم از تصویر برای اطلاع‌رسانی درباره رویداد استفاده نکرده، بلکه برای بیان نظر خود و استفاده به عنوان تبلیغات شخصی کرده است.
همچنین کاریکاتوری در کار نیست. با اضافه کردن نوشته کوچک تفاوت‌های قابل تشخیصی بین نسخه و اصل دیده نمی‌شود، همانطور که دادگاه ادامه داد.
وکلایی با تجربه در زمینه حق نسخه‌برداری می‌توانند مشاوره دهند.
