تصمیم مهم BGH درباره حق ملاقات
حق ملاقات در والدین جدا یکی از نقاط اختلاف رایج است. دادگاه عالی فدرال اکنون تصمیم مهمی در مورد حق ملاقات گرفته است. با حکم مورخ 21 فوریه 2024، BGH به صراحت اعلام کرد که داشتن ملاقات‌های موجود به معنی وجود نداشتن هرگونه تماس بین فرزند و والدین ملاقات‌کننده در زمان‌های دیگر نیست (Az.: XII ZB 401/23).
حتی اگر والدین جدا باشند، فرزند اصولاً حق ملاقات با هر دو والدین را دارد. در صورتی که فرزند با یکی از والدین زندگی کند، والد دیگر حق ملاقات با فرزند را دارد. برای تضمین رفاه کودک، والدین ملزم به توافق در قرار ملاقات‌های مناسب هستند، به گفته دفتر وکالتی MTR Legal Rechtsanwälte که همچنین در زمینه حقوق خانواده مشاوره می‌دهد.
پدر حق ملاقات را گسترش می‌دهد
ملاقات هرچند که باید به صورت منظم انجام شود، اما هیچ قاعده قانونی کلی درباره تکرار و مدت زمان ملاقات وجود ندارد. غالباً توافق می‌شود که کودک مثلاً هر دو هفته یک‌بار آخر هفته را با والد ملاقات‌کننده بگذراند. اما می‌توان به توافق‌های دیگری هم دست یافت.
حتی اگر مقررات ملاقات معین باشد، این امر مانع از برقراری تماس اضافی بین کودک و والد ملاقات‌کننده نمی‌شود. BGH این نکته را با حکم مورخ 21 فوریه 2024 به وضوح بیان کرد.
در مورد مورد نظر، والدین جدا شده و درباره حق ملاقات برای دو فرزندشان به طور کلی توافق کرده بودند: کودکان با مادر زندگی می‌کردند و در آخر هفته و تعطیلات پدر حق ملاقات داشت. اما پدر حق ملاقات خود را بیش از زمان‌های توافق شده گسترش داد. این امر چندین بار منجر شد تا او کودکان را به زمان دیرتر از توافق شده به مادر بازگرداند یا در روزهای غیرتوافق‌شده از مدرسه بردارد و برای چند ساعت به خانه ببرد.
تماس بیش از مقررات ملاقات
مادر با این موضوع موافق نبود و به صورت قانونی علیه پدر اقدام کرد. دادگاه خانواده مسئول یک جریمه انضباطی علیه پدر وضع کرد و در صورت عدم پرداخت، زندان انضباطی جایگزین قرار داد.
پدر به نوبه خود شکایتی به دادگاه عالی فرانکفورت ارائه داد. او استدلال کرد که یک مقررات ملاقات مانع از تماس بیشتر نمی‌شود، اگر چنین توافقی به وضوح وجود نداشته باشد. شکایت او در دادگاه عالی به طور عمده موفق بود. در نهایت این موضوع به دادگاه عالی فدرال رسید که نظر دادگاه عالی فرانکفورت را تأیید کرد. دادگاه عالی عنوان کرد که مقررات ملاقات انجام شده شامل منع مشخصی نیست که پدر را از هرگونه دیدار خارج از زمان‌های توافق‌شده منع کند.
BGH بیان کرد که یک مقررات ملاقات دادگاهی که با تخصیص زمان‌های ملاقات دیدار را به صورت مثبت تنظیم می‌کند، در عین حال شامل منع دیدار یا منع تماس برای زمان‌های باقی‌مانده نیست. در صورتی که خلاف مقررات ملاقات با تماس با کودک در خارج از زمان‌های توافق‌شده صورت بگیرد، تنها در صورتی قابل مجازات است که جزو مقررات ملاقات علاوه بر تخصیص زمان‌های ملاقات، به وضوح منع دیدار یا تماس برای زمان‌های باقی‌مانده وارد شده باشد.
مقررات ملاقات باید تماس را تضمین کند
یک مقررات ملاقات باید به طور منظم دیدار کودک و والد ملاقات‌کننده را تضمین کند. افزون بر این، یک مقررات ملاقات هدفش ممانعت از دیدار در زمان‌های دیگر نیست، مگر اینکه به طور خاص منع شده باشد، BGH به علاوه بیان کرد. یک مقرراتی که دیدار را در یک ریتم ثابت تنظیم می‌کند، به خصوص بمعنی آن نیست که در عین حال دیدار بین کودک و والد ملاقات‌کننده برای زمان‌های دیگر منع شده است.
مقررات ملاقات در مورد مورد نظر، شامل هیچ دستوری به اندازه کافی مشخص نبود که والد ملاقات‌کننده باید خارج از زمان‌های تخصیص‌یافته از تماس با فرزندانش خودداری کند، BGH تصمیم گرفت. همچنین اخطار مورد نیاز بر اساس § 89 Abs. 2 FamFG نسبت به پیامدهای تخلف از مقررات ملاقات به چنین دستوری نمی‌پردازد و بنابراین نمی‌تواند اثرات فراخوانی مورد نظر خود را اعمال کند.
پس از مدت‌ها بحث بر اینکه آیا مقررات مثبت ملاقات به صورت همزمان شامل منع تماس برای زمان‌های دیگر است، BGH اکنون در این نقطه مهم وضوح بخشیده است.
MTR Legal Rechtsanwälte به حقوق ملاقات و موضوعات مهم دیگر حقوق خانواده.
لطفاً تماس با ما بگیرید.
