در ارثبری بین ارث و میراث تفاوت قائل میشود. بنابراین، وصیتنامه باید به وضوح تنظیم شود. تنها وارث به عنوان جانشین قانونی متوفی شناخته میشود.
در صورت عدم وجود وصیتنامه یا قرارداد ارث، به طور خودکار توارث قانونی اعمال میشود. کسی که میخواهد میراث خود را به طور دیگری تقسیم کند، میتواند این کار را در یک وصیتنامه انجام دهد. مهم است که وصیتنامه به طور واضح تنظیم شده باشد و هیچ جای تفسیری نداشته باشد. طبق توضیحات دفتر وکالت اقتصادی MTR Rechtsanwälte، باید از آخرین دستور واضحاً مشخص باشد که چه کسی وارث و چه کسی ممکن است میراثبگیر باشد.
از نظر حقوقی اختلاف زیادی بین ارث و میراث وجود دارد. بنابراین، حتی اگر متوفی وصیتنامهای تهیه نکرده باشد، میراث به طور خودکار به ورثه قانونی تعلق میگیرد. در حالی که میراث باید به طور مشخص توسط متوفی تعیین شود.
اینگونه متوفی میتواند تعیین کند که قسمتی خاص از میراث به شخص خاصی تعلق گیرد. در زمان وقوع ارث، این مورد به طور خودکار به میراثبگیر تعلق نمیگیرد. ادعای میراث باید نسبت به وارثان اجرا شود.
میراث تأثیری بر ترتیب ارثی ندارد و میراثبگیر نمیتواند ادعای دیگری نسبت به میراث داشته باشد. میراث به وارثان تعلق میگیرد. برخلاف میراثبگیر، آنها به عنوان جانشین قانونی متوفی میباشند. این بدان معناست که آنها باید به تعهدات متوفی پایبند باشند.
اینکه چه کسی میراثبگیر و چه کسی وارث خواهد بود، از یک وصیتنامه همیشه به وضوح مشخص نمیشود. دادگاه عالی منطقهای زاربروکن با حکم مورخ ۳۰ مارس ۲۰۲۲ تصمیم گرفت که حتی در موارد نامشخص، ممکن است یک قرار تعیین وارث وجود داشته باشد. وارث کسی است که ثروت اصلی را دریافت کند. سایر افرادی که مورد توجه قرار گرفتهاند، در آن صورت میراثبگیرند (Az.: 5 W 15/22).
در این مورد، مردی بیوه و بدون فرزند به معشوقهاش بر اساس وصیتنامه خانه و دارایی نقدی و به برادرزادهها و خواهرزادهها باقی مانده میراث را بخشیده بود. حتی اگر متوفی در وصیتنامه تعیین کرده بود که برادرزادهها و خواهرزادهها باقی مانده میراث را به ارث ببرند، آنها تنها میراثبگیر بودند، طبق گفته OLG. ارزش خانه و دارایی نقدی به طور مشخص بالاتر بود، به طوری که معشوقه وارث تنها بود.
برای جلوگیری از اختلاف میان وارثان، متوفی باید به وضوح به تنظیم آخرین دستور خود بپردازد. وکلای صاحبتجربه در ارثبری مشاوره میدهند.