Οι παγκόσμιες εμπορικές σχέσεις θέτουν συνεχώς νέες προκλήσεις στο διεθνές δίκαιο. Σε περίπτωση διαφοράς, πρέπει συχνά πρώτα να καθοριστεί ποιο δίκαιο εφαρμόζεται.
Το διεθνές δίκαιο έχει μεγάλη σημασία σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Σε περίπτωση νομικών διαφορών μεταξύ συμβαλλόμενων μερών από διαφορετικά κράτη, το διεθνές ιδιωτικό δίκαιο καθορίζει ποιο δίκαιο εφαρμόζεται σε μια συγκεκριμένη νομική διαφορά, εξηγεί η οικονομική δικηγορική εταιρεία MTR Rechtsanwälte
Σε διασυνοριακές συμβάσεις, το ερώτημα του εφαρμοστέου εθνικού δικαίου τίθεται αρχικά. Τα μέρη έχουν τη δυνατότητα να συμφωνήσουν σε μια αντίστοιχη επιλογή δικαίου κατά τη σύνταξη της σύμβασης αγοράς. Εάν παραληφθεί μια τέτοια συμφωνία, ισχύει για συμβάσεις που έχουν συναφθεί μετά τις 17.12.2009 ο κανονισμός Ρώμη Ι. Αυτό ισχύει τόσο για συμβάσεις μεταξύ κρατών μελών της ΕΕ όσο και για συμβάσεις με τρίτα κράτη.
Σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 1 του κανονισμού Ρώμη Ι, σε συμβάσεις αγοράς κινητών πραγμάτων εφαρμόζεται το δίκαιο του κράτους στο οποίο ο πωλητής έχει την έδρα του. Στα εμπράγματα δικαιώματα επί ακινήτων ισχύει το δίκαιο του κράτους στο οποίο βρίσκεται το ακίνητο.
Σε διεθνείς συμβάσεις αγοράς τίθεται επίσης το ερώτημα εάν εφαρμόζεται το Δίκαιο των Ηνωμένων Εθνών για τη Διεθνή Πώληση Εμπορευμάτων (CISG). Το CISG είναι μια σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τη διεθνή πώληση εμπορευμάτων. Μπορεί να εφαρμόζεται όταν τα συμβαλλόμενα μέρη έχουν την έδρα τους σε διαφορετικά κράτη που έχουν κυρώσει τη σύμβαση. Πάνω από 90 κράτη έχουν υπογράψει τη σύμβαση, συμπεριλαμβανομένων των κυριότερων εμπορικών εταίρων.
Ωστόσο, το Δίκαιο των Ηνωμένων Εθνών για τη Διεθνή Πώληση Εμπορευμάτων δεν είναι ολοκληρωμένο. Δεν ρυθμίζει, για παράδειγμα, τη σημαντική πτυχή της παραγραφής στην ευθύνη των παραγωγών. Επιπλέον, τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν να δηλώσουν ουσιώδη μέρη του Δικαίου των Ηνωμένων Εθνών για τη Διεθνή Πώληση Εμπορευμάτων ως μη εφαρμοστέα. Σε τέτοιες ρήτρες πρέπει όμως να δίνεται προσοχή. Εάν, για παράδειγμα, συμφωνηθεί συμβατικά ότι θα εφαρμόζεται το γερμανικό δίκαιο, αυτό δεν αποκλείει το CISG, καθώς είναι μέρος του εθνικού δικαίου. Επομένως, το Δίκαιο των Ηνωμένων Εθνών για τη Διεθνή Πώληση Εμπορευμάτων πρέπει να αποκλείεται ρητά ώστε να μην εφαρμόζεται.
Επιπλέον, πρέπει να εξετάζεται αν οι προκαθορισμένοι όροι (AGB) αποτελούν μέρος της σύμβασης στο πλαίσιο του διεθνούς συμβολαίου αγοράς.
Συνήθως πρόκειται για μια εξατομικευμένη απόφαση ποια νομική δικαιοδοσία εφαρμόζεται. Δικηγόροι με εμπειρία στο διεθνές δίκαιο μπορούν να παράσχουν συμβουλές.
