Είτε στο σπίτι είτε στο γραφείο – πολλοί άνθρωποι έρχονται καθημερινά σε επαφή με το δίκαιο της πληροφορικής. Πρόκειται, μεταξύ άλλων, για τη χρήση λογισμικού και τις απαραίτητες άδειες για αυτό.
Όποιος θέλει να χρησιμοποιήσει τον υπολογιστή του, χρειάζεται το αντίστοιχο λογισμικό για τις απαιτήσεις του. Για το απαραίτητο λογισμικό πρέπει να αποκτηθούν τα δικαιώματα χρήσης. Όποιος χρησιμοποιεί λογισμικό χωρίς την απαραίτητη άδεια πρέπει να αναμένει αγωγές για παύση και αποζημίωση, εξηγεί η οικονομική δικηγορική εταιρεία MTR Rechtsanwälte.
Το δίκαιο της πληροφορικής βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο δίκαιο πνευματικής ιδιοκτησίας όσον αφορά τις άδειες. Έτσι, ο δημιουργός ενός λογισμικού έχει αυτομάτως τα πνευματικά δικαιώματα του προγράμματος χωρίς να χρειάζεται να καταχωρίσει τα δικαιώματά του για να προστατευτούν. Αυτό έχει επίσης ως συνέπεια ότι οποιοσδήποτε επιθυμεί να χρησιμοποιήσει αυτό το λογισμικό πρέπει να έχει την αντίστοιχη άδεια.
Το εύρος των δικαιωμάτων χρήσης κατά την πώληση ή διάθεση του λογισμικού είναι συνήθως ελεύθερα διαπραγματεύσιμο μεταξύ των μερών. Οι άδειες μπορούν να περιοριστούν τόσο ως προς τη θεματική χρήση όσο και ως προς τη γεωγραφική ή χρονική χρήση του λογισμικού. Πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ απλών και αποκλειστικών δικαιωμάτων χρήσης.
Εάν μεταβιβάζονται μόνο απλά δικαιώματα χρήσης, ο δημιουργός του λογισμικού μπορεί να παραχωρεί τα δικαιώματα χρήσης και σε άλλους. Ο αδειούχος έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί το λογισμικό σύμφωνα με τον συμφωνημένο τρόπο. Συνεπώς, πρέπει να διασφαλίσει ότι τα παραχωρημένα δικαιώματα χρήσης είναι αρκετά για τους σκοπούς του και καλύπτουν τη σχεδιαζόμενη χρήση.
Αντίθετα, εάν αποκτηθεί αποκλειστική άδεια, τα δικαιώματα χρήσης δεν μπορούν να μεταβιβαστούν σε τρίτους, ενώ ο δημιουργός αποκλείεται και από την περαιτέρω χρήση του λογισμικού. Το αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης περιλαμβάνει την εμπορική διάθεση και αξιοποίηση του προγράμματος.
Εάν κατά τη χορήγηση άδειας δεν υπάρξουν συμφωνίες για το εύρος των δικαιωμάτων χρήσης, κατά το § 31 παρ. 5 του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας ο σκοπός της σύμβασης καθορίζει το είδος και τον βαθμό της χρήσης.
Κατά τη διαμόρφωση των συμβάσεων αδειών, τα μέρη πρέπει να διασφαλίζουν ότι τα δικαιώματα χρήσης έχουν παραχωρηθεί στον απαιτούμενο βαθμό για να αποφευχθούν μελλοντικές νομικές διαφορές. Δικηγόροι με εμπειρία στο δίκαιο της πληροφορικής μπορούν να παρέχουν συμβουλές.
