Εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Κανονισμός της ΕΕ σχετικά με την κληρονομιά καθορίζει ποιο εθνικό δίκαιο θα εφαρμοστεί σε περιπτώσεις κληρονομιάς με διεθνείς διαστάσεις.
Με ένα εξοχικό διαμέρισμα στην Τοσκάνη ή μια έπαυλη στη Μαγιόρκα, πολλοί άνθρωποι πραγματοποιούν το όνειρό τους για μια ηλιόλουστη κατοικία στα γηρατιά τους. Αυτό όμως μπορεί να έχει επιπτώσεις στην περίπτωση κληρονομιάς. Αν, για παράδειγμα, ο κληρονομούμενος κατείχε ένα σπίτι στη Γερμανία και ένα διαμέρισμα στην Ισπανία, τίθεται το ερώτημα ποιο εθνικό δίκαιο κληρονομιάς θα εφαρμοστεί.
Σε διασυνοριακές περιπτώσεις κληρονομιάς εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Κανονισμός Κληρονομιάς της ΕΕ αποφασίζει ποιο εθνικό δίκαιο κληρονομιάς θα εφαρμοστεί. Όπως εξηγεί η οικονομική δικηγορική εταιρεία MTR Legal, εφαρμόζεται το δίκαιο της χώρας στην οποία ο κληρονομούμενος είχε την τελευταία συνήθη διαμονή του. Με την εισαγωγή του Κανονισμού Κληρονομιάς της ΕΕ, η αρχή της διαμονής αντικατέστησε την αρχή της υπηκοότητας. Αν η τελευταία συνήθης διαμονή είναι στην Ισπανία, εφαρμόζεται το ισπανικό δίκαιο κληρονομιάς. Αν είναι στη Γερμανία, εφαρμόζεται το γερμανικό δίκαιο κληρονομιάς.
Εντός της ΕΕ καταγράφονται ετησίως περίπου 500.000 διασυνοριακές περιπτώσεις κληρονομιάς. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι κληρονόμοι ζουν, για παράδειγμα, σε άλλη χώρα από τον κληρονομούμενο ή ο κληρονομούμενος έχει και κατοικία στο εξωτερικό της ΕΕ. Ο Κανονισμός Κληρονομιάς καθορίζει πλέον ότι στην περίπτωση κληρονομιάς, εφαρμόζεται το εσωτερικό δίκαιο της χώρας στην οποία ο κληρονομούμενος είχε την τελευταία συνήθη διαμονή του.
Οι κληρονομούμενοι πρέπει να λάβουν υπόψη ότι οι εθνικές ρυθμίσεις για την κληρονομιά ενδέχεται να διαφέρουν σημαντικά και αυτό μπορεί να επηρεάσει την νομική διαδοχή, το ποσοστό κληρονομιάς, τις αξιώσεις για την υποχρεωτική μερίδα, τις δωρεές, τις αξιώσεις για την επικαρπία και άλλα σημαντικά ζητήματα. Έτσι, μπορεί να συμβεί οι ρυθμίσεις σε μια διαθήκη να μην είναι έγκυρες στο εξωτερικό της ΕΕ. Οι ήδη συντεθειμένες διαθήκες πρέπει, συνεπώς, να ελεγχθούν για την εγκυρότητα των ρυθμίσεων, εάν η συνήθης διαμονή μεταφερθεί σε άλλη χώρα. Για παράδειγμα, η δημοφιλής στο Βερολίνο διαθήκη ή η διαθήκη συζύγων στη Γερμανία δεν είναι γνωστή σε κάθε κράτος μέλος της ΕΕ, έτσι ώστε μπορεί υπό ορισμένες συνθήκες να θεωρηθεί ως μη έγκυρη.
Από την άλλη πλευρά, ο Κανονισμός Κληρονομιάς και η εφαρμογή του δικαίου κληρονομιάς άλλου κράτους προσφέρουν επίσης ευελιξίες που μπορούν ενδεχομένως να αξιοποιηθούν. Αν ο κληρονομούμενος επιθυμεί να εφαρμοστεί το εθνικό δίκαιο κληρονομιάς της πατρίδας του, μπορεί να το καθορίσει με διαθήκη.
Δικηγόροι εξειδικευμένοι στο διεθνές κληρονομικό δίκαιο μπορούν να παρέχουν συμβουλές.
