Όταν τερματίζεται μια σύμβαση εμπορικής αντιπροσωπείας, ο εμπορικός αντιπρόσωπος έχει κατά κανόνα αξίωση για αποζημίωση. Για αυτήν την αξίωση πρέπει να πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις.
Σύμφωνα με το άρθρο 89β του Εμπορικού Κώδικα (HGB), ο εμπορικός αντιπρόσωπος μπορεί να απαιτήσει μια εύλογη αποζημίωση μετά τη λήξη της συμβατικής σχέσης. Προϋπόθεση είναι ότι η επιχείρηση εξακολουθεί να έχει ουσιώδη πλεονεκτήματα από τις επιχειρηματικές σχέσεις με νέους πελάτες, οι οποίοι προσλήφθηκαν από τον εμπορικό αντιπρόσωπο, εξηγεί το δικηγορικό γραφείο MTR Νομικοί. Επιπλέον, η συμβατική σχέση πρέπει να έχει καταγγελθεί από την επιχείρηση.
Εάν και σε ποιο βαθμό υπάρχει η αξίωση για αποζημίωση αποτελεί συχνά σημείο διαφωνίας μεταξύ των μερών μετά τη λήξη της συμβατικής σχέσης. Βάση για μια αξίωση αποζημίωσης αποτελούν μόνο οι επιχειρηματικές σχέσεις με πελάτες που ο εμπορικός αντιπρόσωπος ανέπτυξε εκ νέου ή οι επιχειρηματικές σχέσεις με υπάρχοντες πελάτες, τις οποίες ο εμπορικός αντιπρόσωπος επέκτεινε σημαντικά.
Το ΔΕΕ αποφάσισε ότι ο όρος του νέου πελάτη δεν πρέπει να ερμηνεύεται στενά. Έτσι, ένας ήδη υπάρχων πελάτης μπορεί να γίνει νέος πελάτης, εάν ο εμπορικός αντιπρόσωπος έχει επεκτείνει τις ήδη υπάρχουσες επιχειρηματικές σχέσεις σε περισσότερα προϊόντα και υπηρεσίες της επιχείρησης (Az.: C-315/14).
Η επιχείρηση αποκομίζει όφελος όταν υπάρχει η δυνατότητα να συνεχίσει να διατηρεί αυτές τις επιχειρηματικές σχέσεις και να ωφελείται από αυτές. Το αν αυτά τα πλεονεκτήματα πραγματικά υλοποιούνται δεν είναι καθοριστικό. Σημαντικό είναι ότι κατά τη λήξη της σύμβασης υπήρχε θετική πρόγνωση για τη συνέχιση των επιχειρηματικών επαφών.
Η αξίωση για αποζημίωση γενικά δεν υπάρχει, εάν ο εμπορικός αντιπρόσωπος παραιτηθεί ο ίδιος ή η επιχείρηση είχε το δικαίωμα για άμεση καταγγελία της σύμβασης.
Άλλο σημείο διαφοράς είναι το ύψος της αξίωσης. Ο νομοθέτης έχει θέσει μόνο ένα ανώτατο όριο εδώ. Σύμφωνα με το άρθρο 89β HGB, η αξίωση για αποζημίωση ανέρχεται το πολύ στην ετήσια προμήθεια ή άλλη ετήσια αποζημίωση υπολογιζόμενη βάσει του μέσου όρου των τελευταίων πέντε ετών δραστηριότητας του εμπορικού αντιπροσώπου. Για μια συντομότερη συμβατική σχέση, πρέπει να ληφθεί ο μέσος όρος κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας.
Το ανώτατο όριο, όμως, δεν λέει τίποτα για το πώς υπολογίζεται η αξίωση για αποζημίωση. Στην πράξη συχνά λαμβάνονται υπόψη οι προμήθειες από επιχειρήσεις με νέους πελάτες ή η επέκταση των επιχειρηματικών σχέσεων των τελευταίων 12 μηνών δραστηριότητας και στη συνέχεια προβάλλονται σε μια περίοδο μεταξύ τριών και πέντε ετών.
Υπάρχουν μερικές αβεβαιότητες που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη. Δικηγόροι με εμπειρία στο εμπορικό δίκαιο μπορούν να συμβουλεύσουν.
