Σε σχέση με το διαζύγιο ενός γάμου, σύμφωνα με απόφαση του BGH, το γερμανικό οικογενειακό δίκαιο μπορεί να εφαρμοστεί ακόμη και αν το ζευγάρι έζησε για μεγάλο χρονικό διάστημα στο εξωτερικό (Αρ. Απόφασης: XII ZB 543/20).
Σε περίπτωση διάλυσης γάμου με σύνδεση στο εξωτερικό, συχνά τίθεται το ερώτημα ποιο εθνικό δίκαιο πρέπει να εφαρμοστεί. Το διεθνές οικογενειακό δίκαιο προσανατολίζεται στην Χάγη Πρωτόκολλο Υποχρεώσεων (HUP) για τις αξιώσεις διατροφής. Σύμφωνα με αυτό, το τελευταίο κοινό συνήθης τόπος κατοικίας του ζεύγους είναι ένα σημαντικό κριτήριο για την ερώτηση ποιο εθνικό δίκαιο θα εφαρμοστεί, εξηγεί η οικονομική δικηγορική εταιρεία MTR Rechtsanwälte, η οποία παρέχει επίσης συμβουλές στους πελάτες της στο διεθνές οικογενειακό δίκαιο.
Ωστόσο, το BGH όρισε με απόφαση της 11.05.2022 ότι ο συνήθης τόπος κατοικίας του δικαιούχου διατροφής μπορεί να υποχωρεί όταν υπάρχει στενότερη σύνδεση με το δίκαιο άλλου κράτους. Αυτό μπορεί να συμβαίνει, για παράδειγμα, όταν η παραμονή στο εξωτερικό είναι προσωρινή λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων.
Στην υπό κρίση υπόθεση, δύο γερμανοί υπήκοοι έζησαν αρχικά για αρκετά έτη στη Σκωτία. Ο άνδρας στη συνέχεια ξεκίνησε μια επαγγελματική σχέση με μια διεθνή πολυεθνική που προέβλεπε ότι θα εργάζεται ως λεγόμενος εξπέρ για ορισμένο χρονικό διάστημα σε διάφορες διεθνείς τοποθεσίες της εταιρείας. Έτσι το ζευγάρι μετακόμισε στην Ολλανδία όπου παντρεύτηκαν. Συνέχισαν μέσω του Μπρουνέι στις ΗΠΑ (Τέξας). Εκεί ο γάμος διαλύθηκε από ένα επαρχιακό δικαστήριο. Το ζευγάρι είχε προηγουμένως καταλήξει σε συμφωνία διακανονισμού διαζυγίου.
Ενώ ο άνδρας συνέχισε να ζει στο Τέξας, η γυναίκα μετά το διαζύγιο μετακόμισε στη Γερμανία. Εκεί υπέβαλε αγωγή για μεταγαμιαία διατροφή. Η αγωγή δεν ευδοκίμησε στα πρώτα στάδια, καθώς τα δικαστήρια έκριναν ότι το τεξανικό δίκαιο ήταν εφαρμοστέο. Ωστόσο, το BGH είχε διαφορετική άποψη.
Η παραμονή στο Τέξας δεν είχε μόνιμο χαρακτήρα, καθώς ο άνδρας μετακινούνταν τακτικά. Το κριτήριο του τελευταίου κοινού συνήθους τόπου κατοικίας δεν ήταν καθοριστικό. Απαιτείται μια συνολική εκτίμηση για να αποφασιστεί αν υπάρχει στενότερη σύνδεση με το δίκαιο άλλου κράτους, έτσι ώστε ο συνήθης τόπος κατοικίας του δικαιούχου διατροφής να υποχωρεί, ανέφερε το BGH.
Ακόμα και στην ΕΕ δεν υπάρχει ενιαίο διεθνές οικογενειακό δίκαιο. Αυτό καθιστά σαφές ότι είναι σημαντικό να λαμβάνονται νωρίτερα σημαντικές αποφάσεις, π.χ. σε ένα γαμήλιο συμβόλαιο. Στο διεθνές οικογενειακό δίκαιο οι έμπειροι δικηγόροι παρέχουν συμβουλές.
