Διόρθωση της φορολογικής απόφασης μετά από φορολογικό έλεγχο – BFH III R 14/22
Όταν το κέρδος προσδιορίζεται με λογιστική ταμειακής βάσης, ο τρόπος που ο φορολογούμενος διατηρεί τις καταχωρήσεις του και αυτό γίνεται γνωστό στη φορολογική υπηρεσία μόνο μέσω φορολογικού ελέγχου, μπορεί να οδηγήσει σε διόρθωση μιας οριστικής φορολογικής απόφασης. Αυτό αποφάσισε το Ομοσπονδιακό Φορολογικό Δικαστήριο (BFH) με απόφαση της 6ης Μαΐου 2024 (Αρ. υπόθ.: III R 14/22).
Η αλλαγή μιας οριστικής φορολογικής απόφασης είναι δυνατή, όταν είναι βέβαιο ότι ο φορολογούμενος δεν έχει καταγράψει λειτουργικά έσοδα. Αυτό μπορεί, για παράδειγμα, να προκύψει κατά τη διάρκεια εξωτερικού ελέγχου, σύμφωνα με τη νομική εταιρεία MTR Legal Rechtsanwälte, που συμβουλεύει, μεταξύ άλλων, στο φορολογικό δίκαιο. Το BFH προχώρησε ένα βήμα παραπέρα με την τρέχουσα απόφαση του και κατέστησε σαφές ότι ακόμη και το γεγονός του πώς ο φορολογούμενος έχει διατηρήσει τις καταχωρήσεις του μπορεί να αποτελέσει αιτία για την αλλαγή μιας οριστικής φορολογικής απόφασης.
Ελλείψεις που εντοπίστηκαν κατά τον εξωτερικό έλεγχο
Ενάγοντας στην υποκείμενη υπόθεση ήταν ένας λιανέμπορος, ο οποίος προσδιόρισε το κέρδος του με λογιστική ταμειακής βάσης. Η φορολογική υπηρεσία αρχικά τον κατηύθυνε κατόπιν αιτήσεως χωρίς τον όρο επανεξέτασης. Κατά έναν μεταγενέστερο έλεγχο στον λιανέμπορο, η φορολογική υπηρεσία εξέφρασε ότι οι καταχωρήσεις του λιανέμπορου ήταν τυπικά ανεπαρκείς. Ο έμπορος χρησιμοποιούσε ηλεκτρονική ταμειακή μηχανή, η οποία είχε πέντε ομάδες εμπορευμάτων στα ημερήσια εκτυπωμένα Z-Bons. Δεν πραγματοποιήθηκε άλλη ανάλυση ή καταγραφή των πωλήσεων ανά μεμονωμένα αγαθά. Μόνο οι χειρόγραφες διορθώσεις στις Z-Bons έκανε ο έμπορος περιστασιακά. Επιπλέον, πραγματοποιούσε καθημερινά εκθέσεις ταμείου.
Με αυτόν τον τρόπο, ο λιανέμπορος δεν συμμορφώθηκε επαρκώς με τις υποχρεώσεις του για καταγραφές σύμφωνα με το άρθρο 22 του νόμου για τον ΦΠΑ (UstG), επειδή δεν κατέγραφε όλα τα εμπορικά περιστατικά κατά χρονική σειρά και με το σωστό περιεχόμενό τους, ανέφερε η φορολογική υπηρεσία. Δεν ήταν εμφανές αν ο λιανέμπορος διαχώρισε σωστά τις πωλήσεις σε διαφορετικούς φορολογικούς συντελεστές και αν εφάρμοσε τον αντίστοιχο φορολογικό συντελεστή. Ο λιανέμπορος δεν ήταν υποχρεωμένος να τηρεί βιβλίο ταμείου, αλλά το είχε κάνει εθελοντικά. Ακόμη και ένα εθελοντικά διεξαγόμενο βιβλίο ταμείου πρέπει να πληροί τις νομικές απαιτήσεις. Εδώ, το βιβλίο ταμείου διεξάγονταν σε μορφή υπολογιστικών φύλλων Excel που δεν είναι προστατευμένα από μεταγενέστερες αλλαγές. Αυτό δεν πληροί τις νομικές απαιτήσεις.
Εκτίμηση προσθήκης από τη φορολογική υπηρεσία
Συνολικά, ο εξωτερικός έλεγχος οδήγησε σε εκτίμηση προσθήκης από τη φορολογική υπηρεσία ύψους 10 τοις εκατό των ταμειακών εσόδων στα έτη διαφοράς. Η φορολογική υπηρεσία αιτιολόγησε την μεταγενέστερη αλλαγή με το άρθρο 173 παράγραφος 1 περίπτωση 1 του Κώδικα Φορολογίας (AO). Σύμφωνα με αυτό, οι φορολογικές αποφάσεις πρέπει να ανακληθούν ή να αλλάξουν όταν γίνονται γνωστά μεταγενέστερα γεγονότα ή αποδεικτικά στοιχεία που οδηγούν σε υψηλότερο φόρο.
Αυτό αμφισβήτησε ο λιανέμπορος και είχε μερική επιτυχία με την αγωγή του στο φορολογικό δικαστήριο της Νίζας. Στην διαδικασία έφεσης, το BFH ωστόσο ανέτρεψε την απόφαση. Το φορολογικό δικαστήριο εσφαλμένα θεώρησε ότι το άρθρο 173 παράγραφος 1 περίπτωση 1 AO επιτρέπει μια αλλαγή οριστικών φορολογικών αποφάσεων μόνο όταν είναι βέβαιο ότι ο φορολογούμενος δεν έχει καταγράψει λειτουργικά έσοδα. Μάλλον, και ο τρόπος καταγραφών του φορολογούμενου μπορεί να οδηγήσει σε ανατροπή ή αλλαγή της φορολογικής απόφασης σύμφωνα με το άρθρο 173 παράγραφος 1 περίπτωση 1 AO, ανέφεραν οι δικαστές στο Μόναχο.
Αυτό ισχύει τόσο για τις καταγραφές σχετικά με την είσοδο αγαθών όσο και για άλλες καταγραφές ή τη λοιπή συλλογή αποδείξεων, όταν ο φορολογούμενος προσδιορίζει το κέρδος του με λογιστική ταμειακής βάσης, ανέφερε το BFH περαιτέρω.
Σημαντικός ο τρόπος των καταγραφών
Το Ομοσπονδιακό Φορολογικό Δικαστήριο δεν μπόρεσε να αποφασίσει αν στην υποκείμενη περίπτωση μια αλλαγή της φορολογικής απόφασης ήταν δικαιολογημένη, καθώς δεν υπήρχαν επαρκείς ευρήματα από το FG της Νίζας. Όχι μόνο το γεγονός αν ο φορολογούμενος κατέγραψε τα μετρητά του αλλά και πώς το έκανε είναι σημαντικό για την απόφαση, κατέστησε σαφές το BFH. Μια εξουσία εκτίμησης της φορολογικής υπηρεσίας μπορεί να υπάρξει ακόμη και με μόνο τυπικά σφάλματα στις καταγραφές για μετρητά. Το FG της Νίζας πρέπει τώρα να εξετάσει αν οι καταχωρήσεις του ενάγοντα έχουν σφάλματα που επιτρέπουν προσθήκη, ανέφερε το BFH.
Η MTR Legal Rechtsanwälte συμβουλεύει για ερωτήσεις σχετικά με την φορολογική επίβλεψη και άλλα ζητήματα του φορολογικού δικαίου.
Επικοινωνήστε μαζί μας !
